Jak samemu zrobić lalkę tekstylną do wnętrza

Lalka nie jest zabawką dla dziecka. Tak właśnie myśli wielu kolekcjonerów, którzy lubią różnorodne produkty z tej kategorii, w tym te robione ręcznie. Lalka ma naprawdę o wiele szersze zastosowanie niż proste gry, na przykład można jej użyć do dekoracji wnętrza. Warto dowiedzieć się więcej o tym, jak samemu zrobić lalkę.

Jakie są rodzaje lalek ręcznie robionych?

W społeczeństwie powszechnie przyjmuje się, że lalki są przeznaczone wyłącznie dla dzieci. Oczywiście kategoria zabawowa jest najbardziej rozbudowana, ale nie jedyna. Tak więc lalki robione ręcznie są również (w zależności od sposobu użytkowania):

• Rytualne lub ceremonialne. Działają jak talizman lub amulet (Zernushka). Za ich pomocą wykonuje się różne rytuały religijne. Służą przekazywaniu potomkom pamięci przodków, ich zwyczajów i tradycji. Produkcja i używanie rytualnej lalki jest traktowane niezwykle poważnie. Niektóre z ich typów są nawet uważane za niebezpieczne, na przykład lalka voodoo.
• Utylitarne. Mają konkretny praktyczny cel, na przykład lalka może mieć kształt typowy dla zabawki, ale być czajnikiem, cukierniczką, torebką.
• Wnętrze. Duża kategoria. Ręcznie robione przedmioty z nią związane to pamiątki, eksponaty i lalki narodowe.
• Osobną kategorię stanowią zabawki teatralne (pacynki), wykorzystywane do przedstawień dla dzieci.

Żadna z istniejących klasyfikacji nie ma ścisłych granic. Modele pamiątkowe i ekspozycyjne nadają się do gier, a proste lalki ze „Świata dzieci” można umieścić pod szkłem, stając się częścią kolekcji. Niektóre zabawki designerskie, wykonane w jednym egzemplarzu, można również wykorzystać do celów innych niż ich deklarowane przeznaczenie.

Jakie materiały zostały wykorzystane w pracy?

Aby własnoręcznie stworzyć lalkę będziesz potrzebować:

• Tekstylia. Stosuje się najróżniejsze tkaniny. Rodzaj zależy od przeznaczenia. Tak więc, jeśli trzeba zrobić ciało dla zabawki, należy wziąć grubą dzianinę w kolorze cielistym lub jednostronny polar na dzianinowym podłożu (polartek). Ubranka dla lalek szyje się z absolutnie dowolnych tkanin - jedwabiu, lnu, bawełny, syntetyków. Istnieje specjalna dzianina dla lalek ECO-knitwear, nie gniecie się, nie pojawiają się zagniecenia na tkaninie. Z niej szyje się lalki tekstylne Waldorf.
• Koronka do dekoracji.
• Koraliki, koraliki, brokat.
• Glina i farby.
• Przędza, jeśli lalka jest dziergana. Takie produkty są najczęściej robione techniką amigurumi. Maksymalny rozmiar zabawki to 8 cm. Głowa jest nieproporcjonalnie duża, twarz jest łagodna. Ciało amigurumi jest dziergane z pojedynczego włókna w okręgu.
• Nici do haftu.
• Rajstopy nylonowe.
• Papier-mache.
• Druty do robienia na drutach.
• Włosy dla lalek.
• Nici w różnych kolorach, a także przybory do szycia - igły o różnej grubości, nożyczki, papier do tworzenia rysunku.
• Wypełnienie do ciała lalki. Sintepon, sintepuh, pianka gumowa i inne materiały.

Lalki do wnętrz z materiału tekstylnego: pomysły do ​​pracy

Wykorzystując różne skrawki tkanin i specjalne materiały tekstylne można zszyć:

• Lalki strychowe. Ta lalka nie ma szkicu, ani ścisłych instrukcji krok po kroku, jak ją wykonać. Każda rzemieślniczka wymyśla własne zabawki. Pierwsze z nich zostały wykonane przez Amerykanów. Zagraniczni rzemieślnicy używali jako dekoracji tkanin z elementami flagi narodowej, herbu, symboli podkreślających przynależność do określonej narodowości. Produkt strychowy, nawet wykonany z nowych tkanin, jest specjalnie postarzany. Aby nadać tkaninie odrobinę starożytności, jest ona moczona w mieszance kawy, wody i kleju, a następnie podgrzewana w piekarniku. Styl vintage jest niezwykle popularny.
• Bolshenozhki lub Snezka (Dwuoki, Snegurochka). Takie produkty wyróżniają się tym, że chociaż nie mają solidnej ramy (ciała), są w stanie stać prosto. Wzór jest standardowy, głównym warunkiem jest dbałość o design, szczegóły. Głowa Bolshenozhki jest mała, oczy to dwa haftowane koraliki, może nie być ust. Autorką pierwszego wzoru na Snezka jest projektantka z Rosji Tatiana Konne.
• Tildy. Ciekawy pomysł szycia zabawnych Tild przyszedł do głowy norweskiemu projektantowi Tony'emu Finnangerowi. Charakterystyczną cechą tego typu lalek jest obecność długich nóg i różowych policzków. Podczas szycia przestrzegane są surowe zasady. Wszelkie odstępstwa są uważane za wadę, zabawka przestaje być prawdziwą Tildą i staje się zwykłą lalką. Podczas szycia nie są przestrzegane proporcje ludzkiego ciała. Ciało lalki ma kształt gruszki, nogi są nieproporcjonalnie wydłużone, a głowa i ramiona są nienaturalnie przerzedzone i wydłużone.
• Owce, szczury i myszy, koty. Takie zabawki nie są klasyfikowane osobno. Ale są uważane za całkiem modne. Kolekcja obrazów i wzorów na Tildy lub Płatki Śniegu koniecznie obejmuje kilka pięknych wzorów do tworzenia owiec, które te lalki trzymają w rękach.

Aby stworzyć lalkę tekstylną własnymi rękami z tkaniny, niekoniecznie trzeba umieć szyć. Jej ciało można wykonać z ciasno zwiniętej i związanej wstążkami tkaniny, a ubranka - ze skrawków lub starych szalików babci, odpowiednio związanych. A są też koreańskie Barbie, lalki prymitywne, przytulasy, żołnierze, głowy dyni, lalki wzorowane na Susan Woolcott, do 30 cm wysokości.

Cechy lalek wewnętrznych

Ręcznie robiona lalka wewnętrzna, jeśli się nią ciągle bawimy, szybko się brudzi, dlatego nie nadaje się do zabawy. Dziewczynka z materiału jest wykonana według wzoru, który maksymalnie upodabnia jej wygląd do wyglądu człowieka, ale może też przybrać postać postaci z bajki, nie zawsze przedstawionej w ludzkiej postaci (lis ubrany w sukienkę, jeż w spodnie, miś w sarafanie).

Produkt szmatowy może być również prezentowany w postaci:

• nastolatek lub noworodek;
• Anioł Bożonarodzeniowy;
• symbol roku.

Jak wybrać odpowiedni materiał do wykonania zabawki

Zabawka szmaciana powinna być uszyta z dobrej jakości materiału. Początkujący, który nie ma doświadczenia w krojeniu i próbuje się czegoś nauczyć, będzie miał mniej trudności, jeśli wybierze na swoją pierwszą lalkę:

• Bawełna. Tkanina bawełniana zawiera włókna syntetyczne, które pozwalają tkaninie rozciągać się i sprawiają, że materiał jest prawie bez zagnieceń.
• Elastyczna gabardyna. Połączony skład tkaniny pozwala uniknąć problemów z rozciągniętymi i kruszącymi się cięciami.
• Nylon. Nylon jest używany do wykonania rąk, nóg i twarzy lalki. Doskonale maskuje wady podstawy, pozwalając na zmianę kształtu ciała zabawki, na przykład na wykonanie policzków lalki kilkoma pociągnięciami. Jego kolor jest jak najbardziej zbliżony do odcienia ludzkiej skóry.

Tkaniny dzianinowe nie są wykorzystywane do tworzenia bazy lalek materiałowych i szycia małych części - torebek, guzików, skarpetek. Cięcia kruszą się, nawet ostrożna obróbka nie uchroni przed pojawieniem się strzałek w miejscu, gdzie przechodzi szew.

Aby uzyskać pożądany odcień skóry, białą tkaninę można farbować za pomocą roztworu kawy lub zwykłej herbaty. Herbatę lub kawę zaparzoną w filiżance należy przecedzić przez drobne sito (nie powinno być grudek ani nierozpuszczonych ziaren, ponieważ powoduje to pojawianie się kropek i pasków na materiale). Tkaninę należy trzymać w płynie przez 1-2 minuty, wycisnąć i natychmiast osuszyć żelazkiem lub suszarką do włosów. Im szybciej to zrobisz, tym mniejsze ryzyko pojawienia się plam.

Kurs mistrzowski tworzenia lalki tekstylnej ze szczegółowym opisem

Musisz zacząć zapoznawać się ze światem ręcznie robionych lalek od stworzenia najprostszego wzoru i opanowania sztuki szycia na maszynie do szycia. Lepiej jest przyjrzeć się kilku MK. Gotowy produkt, wykonany całkowicie ręcznie, rzadko okazuje się schludny, będziesz musiał pomyśleć, gdzie i jak ukryć wady. Lalka jest szyta w kilku etapach:

1. Wzór. Rysunek można znaleźć w Internecie lub w czasopiśmie, skopiować na papier lub tkaninę, zachowując proporcje, lub wydrukować. Wzór należy wyciąć, nałożyć na papier i odrysować kredą wzdłuż konturu. Należy pozostawić naddatki na szwy, po czym wzór można wyciąć z materiału.
2. Szycie. Wycięte części należy połączyć ze sobą i zszyć wzdłuż tylnej strony, nie zapominając o pozostawieniu otworu na jednym z brzegów - przez niego ciało lalki wypełnia się wypełnieniem. Zszyte części należy najpierw obrócić na przednią stronę i wyprasować.
3. Wypychanie. Do nadania kształtu detalom używa się kawałków materiału, waty, poliestru wypełniającego, dowolnego miękkiego materiału wypełniającego. Wypychanie ciała lalki materiałem odbywa się etapami. Należy zacząć od wypchania i przymocowania głowy do ciała, zakończyć wypchaniem ramion i nóg, a następnie przymocowaniem ich do ciała.

Zasady projektowania twarzy i włosów

Nietypową twarz można wyhaftować lub narysować. W pierwszym przypadku można użyć zwykłych nici, a w drugim farb akrylowych. Są to:

• wysychają niemal natychmiast;
• nie wchłaniają się w tkaninę;
• może mieć dowolny odcień, nie jest trudno wybrać ten właściwy;
• odporny na wilgoć (produkt można prać).

Twarz można również wykonać z gotowych półfabrykatów sklepowych. W sklepach sprzedających tekstylia i elementy dekoracyjne kupuje się szklane oczy, nos, usta dla lalek, które mocuje się do produktu za pomocą gorącego kleju. Jeśli do wykonania zabawki użyto nylonu, policzki, zmarszczki, nos i oczodoły można wykonać, ściągając twarz w określonych miejscach za pomocą nici i igły. Włosy wykonuje się z:

• nici dziewiarskie (włóczka moherowa);
• zwykłe nici do haftu i szycia;
• postrzępione wstążki satynowe;
• nylon;
• sarna;
• octan;
• wełna kozia;
• polipropylen;
• kanekalon-podobny.

Materiał na włosy dobiera się zgodnie z praktycznym przeznaczeniem produktu. Tak więc włosy lalki do wnętrz, która ma służyć wyłącznie jako ozdoba domu, mogą być wykonane z wełny koziej lub moheru. Jeśli planujesz czesać zabawkę (twoja córka jest przyszłą fryzjerką), powinnaś zwrócić uwagę na trwalsze i bardziej wytrzymałe materiały (nici plączą się i zwijają).

Sposób przymocowania włosów zależy od materiału, z którego wykonana jest głowa i same włosy. Poszczególne pasma są zszywane lub klejone. Nie jest konieczne przymocowywanie do głowy; można zrobić perukę dla lalki.

Wykonanie stroju dla lalki wewnętrznej

To, w co ubrana jest lalka domowej roboty, nie jest mniej ważne niż to, jak jest uszyta i jak wygląda. Strój należy dobrać w zależności od rodzaju produktu, jego praktycznego zastosowania i wnętrza, które ma ozdobić:

• Sukienka do uroczego domu Tilda jest szyta z prostych, często jednokolorowych i lekkich tkanin. Jest zdobiona guzikami lub dużymi koralikami. Buciki można przyszyć do stóp lub wyhaftować bezpośrednio na tkaninie, z której wykonano lalkę.
• Snowballs zawsze noszą buty, półbuty lub botki. Ich ubrania są wykonane z drogich materiałów. Zazwyczaj sukienki są szyte, ale czasami może to być garnitur składający się ze spodni i kilku warstw swetrów. Szyję lalki należy owinąć szalikiem, a na głowę należy założyć czapkę lub kapelusz. Ubrania Bigfoota są obficie zdobione koronką, haftem lub szydełkowanym warkoczem. Kapelusze są wykonane z włóczki i jedwabiu. Czasami Snowball ubiera się tak samo jak córka lub wnuczka rzemieślnika, który ją zrobił. Pasują jej również ubrania dla chłopców.
• Lalki Susan Woolcott są zawsze ubrane tak prosto, jak to możliwe, dopuszcza się sukienki zarówno w jasnych, jak i stonowanych pastelowych odcieniach. Charakterystyczną cechą stroju jest obecność skarpetek w paski lub golfa.
• Koreańskie Barbie (ragpiens) noszą bogate suknie, a dopełnieniem ich są kapelusze, wachlarze i koszyki.
• Ubrania zabawek na strychu powinny być specjalnie postarzane.

Wybierając materiał na sukienkę do rękodzieła, trzeba wziąć pod uwagę przyszłe miejsce, w którym zabawka będzie eksponowana. Tak więc, jeśli pokój, w którym będzie eksponowana, jest pokryty jasnoróżową tapetą, na podłodze leży biały dywan, a zasłony są wykonane z przewiewnych tkanin o jasnych odcieniach, to nawet bardzo dobrze wykonana lalka ubrana w czarną, niebieską lub brązową sukienkę wykonaną ze skrawków będzie wyglądać nie na miejscu.

Praca nad lalką to zawsze długi, ale fascynujący proces. Nie mniej fascynujące jest studiowanie typów i kierunków związanych z tworzeniem zabawek. Nowoczesne lalki są kolekcjonowane, wystawiane w muzeach, wykorzystywane do uzupełniania wnętrza pokoju. Szczególnie pożądane są zabawki tekstylne, których różnorodność jest po prostu niesamowita. Ciekawe jest to, że nie każdy profesjonalny krawiec wie, jak zrobić lalki. Niektóre sekrety szwaczki są bardzo starannie strzeżone, nauczyciele przekazują je tylko zaufanym uczniom.