Olga Arkhipova i jej szydełkowa lalka

Lalki szydełkowe Olgi Arkhipovej są bardziej modelami wystawowymi niż zabawkami. To, co czyni jej prace wyjątkowymi, to obecność wielu małych fragmentów artystycznych i żmudne opracowanie najmniejszych szczegółów.

Kilka słów o Oldze Arkhipovej

Wszyscy użytkownicy sieci społecznościowych, którzy interesują się rękodziełem, w szczególności szydełkowaniem i haftem, znają prace tej rzemieślniczki. Lalki szydełkowe Arkhipovej interesują zarówno kolekcjonerów, jak i zwykłych ludzi. To jest prawdopodobnie sekret popularności lalek szydełkowych Olgi Arkhipovej i kursów mistrzowskich, które Olga prowadzi online.

Niepowtarzalną wizytówką Olgi Arkhipowej stały się jej wariacje na temat „Misia”, z których wiele przyniosło artystce najwyższe wyróżnienie w konkursach Złotego Jerzego odbywających się w Niemczech.

Cechy lalek projektanckich

Każdy mistrz, tworząc jakikolwiek produkt, preferuje pewne parametry i rozmiary. Jeden woli tworzyć dużymi pociągnięciami, a inny zwraca uwagę na szczegóły.

Olga Arkhipova należy do kategorii osób kreatywnych, dla których szycie małej lalki jest tym samym, co medytacja lub wyjazd na wakacje w bajecznie piękne miejsce. Olga nie może obejść się bez drobnych dodatków i detali.

Cekiny, cekiny, haftowane i dziergane krajobrazy zdobiące strój, bukiety, fryzury, kapelusze i ozdoby są wyjątkowe dla każdej lalki. Wysokość lalek jest nieznacznie (o kilka centymetrów) wyższa niż rozmiar pionowo ułożonego motka włóczki, z którego są wykonane.

Być może właśnie ze względu na dbałość o szczegóły dzieła współczesnych mistrzów, takich jak Olga Archipowa, budzą dziś zainteresowanie kolekcjonerów nie mniej niż starożytne dzieła sztuki ludowej.

Kursy mistrzowskie prowadzone przez Olgę Arkhipovą

Olga Arkhipova dzierga swoje lalki głównie z włóczki bawełnianej następującego rodzaju:

• Urok Vita Bawełna;
• Urok Le Ra Rouse;
• specjalistyczna włóczka do odzieży dziecięcej "Pekhorka".

Opinie od szwaczek

Fani Olgi, którzy kupili jeden z jej kursów mistrzowskich na temat tworzenia lalek na drutach, twierdzą, że nie zawsze można zdobyć włóczkę w odpowiednim kolorze. Jednak chęć dołączenia do rzemiosła jest zawsze silniejsza.

Postawiwszy sobie za cel wydziergać produkt nie gorszy od autorskiego, hafciarki biegają po sklepach, zamawiają włóczkę przez Internet i w końcu znajdują to, czego potrzebują. Jeśli nie uda im się zdobyć importowanej włóczki o wymaganym kolorze i gęstości, rzemieślniczki zastępują ją krajowymi odpowiednikami, na przykład troicką „Orchideą” lub „Lotosem”.

Zasadniczo można użyć dowolnej przędzy bawełnianej o pożądanym kolorze i grubości. Jeśli otrzymana przędza jest zbyt cienka, można ją złożyć na 2 lub 3 nitki. Najważniejsze, aby efekt był wiarygodny: twarz i ramiona są dziergane z przędzy w kolorze cielistym, a sukienka w jak największym stopniu odpowiada oryginalnemu wzorowi.

Ile możesz zarobić?

Wiele kobiet szyjących, które jeszcze nie wykupiły kursu mistrzowskiego, martwi się o stronę finansową tej inwestycji:

• Ile przedmiotów musisz wykonać i sprzedać, aby odzyskać pieniądze wydane na zakup kursu mistrzowskiego, włóczki i akcesoriów (koralików, nici do nawlekania koralików, drucika do ramki itp.)?
• Ile można uzyskać sprzedając jedną lalkę?

Olga Arkhipova sprzedaje swoje lalki za 13 tysięcy rubli. Koszt zakupu materiałów i okuć potrzebnych do stworzenia jednej lalki wynosi około 3 tysięcy rubli. W rezultacie czysty zysk rzemieślniczki wyniesie około 10 tysięcy*.

Nabywcami takich produktów są zazwyczaj cudzoziemcy, dla których zakup moskiewskiej pamiątki jest częścią pewnego rodzaju rytuału. Odwiedzenie Rosji i nienabycie pamiątkowych przedmiotów jest dla nich uważane za złą formę. W końcu nie można wystawiać zdjęć zrobionych podczas wycieczek w domu. Ekskluzywna lalka to zupełnie inna sprawa.

Wiele rzemieślniczek, które ukończyły szkolenie, zauważa, że ​​podróż do miejsc, w których gromadzą się zagraniczni turyści (Moskwa lub Petersburg), nie była początkowo częścią ich planów. Pieniądze wydane na naukę rzemiosła Olgi Archipowej wróciły do ​​nich w inny sposób. Na przykład lalki można dawać jako prezenty przyjaciołom i krewnym, a niekoniecznie kobietom.

Większość kobiet robiących na drutach kupuje kurs mistrzowski nie dla biznesu, ale dla własnej przyjemności. W tym przypadku koszty materiałów i akcesoriów mogą być znacznie obniżone, ponieważ każda kobieta, która potrafi trzymać szydełko, ma w domu resztki włóczki i zapomniane robótki, które można rozpruć i wykorzystać ponownie.

Z jakimi trudnościami borykają się rzemieślniczki, które ukończyły płatne szkolenie?

Wydawałoby się, że zakup kursu mistrzowskiego jest czymś w rodzaju gwarancji osiągnięcia 100% rezultatu. Wystarczy powtórzyć działania nauczyciela, nie dodając nic od siebie. Jednak stworzenie pierwszej w życiu lalki wewnętrznej nie jest dla każdego równie łatwe.

Główna trudność polega na uformowaniu właściwej ramy, na której trzyma się ciało. Rzemieślniczce potrzebny będzie drut - zwykły kabel, uwolniony z osłony, który zawsze można kupić w wyspecjalizowanych sklepach. Jak się okazało, zakup drutu to połowa sukcesu. Trudność polega na nadaniu konstrukcji pożądanego kształtu i uczynieniu „ciała” lalki stabilnym.

Kolejnym trudnym etapem tworzenia lalki jest praca nad wzorami haftowanymi, które zdobią spódniczki lalki.

Często szwaczka, porwana stworzeniem swojego pierwszego arcydzieła, zdaje sobie sprawę, że z powodu własnej nieuwagi zmuszona jest do dokonania zakupów, których nie planowała. Porzuciwszy pracę, wyrusza na poszukiwanie wygodnej igły z szerokim oczkiem, filcu (z niego zrobione są motyle zdobiące spódniczkę jednej z lalek, Violet), tiulu (na halki), nici (do haftu) i specjalnych włosów do ręcznie robionych lalek.

Oczywiście, można obejść się bez tych elementów, ale wtedy dzieło straci na swojej wyjątkowości.

Wśród uczniów Olgi Arkhipovej są tacy, którzy nie boją się odejść od instrukcji, aby zaoszczędzić pieniądze. Na przykład nie używają włosów kupionych w sklepie, ale wycinają je z nici w odpowiednim kolorze. Domowe włosy są przymocowywane do głowy lalki w następujący sposób:

• wsuń haczyk w miejsce, w którym chcesz zabezpieczyć włosy, a następnie wyjmij go, łapiąc „włosy” złożone dokładnie na pół;
• przeciągnij „włosy” przez powstałą pętlę.

Rzemieślniczki, które kupiły kurs mistrzowski dotyczący tworzenia lalki Violet, przyznają, że mimo otrzymanych instrukcji krok po kroku nie poradziłyby sobie z zadaniem, gdyby nie zajmowały się rękodziełem w szkole. Umiejętności nabyte na kursach rękodzieła okazały się teraz bardzo przydatne.

Jak zdobyć klasę mistrzowską od Olgi Arkhipovej

Większość kobiet jest przyzwyczajona do rękodzieła od dzieciństwa. Potrafią zrobić wiele rzeczy. Ale kiedy stają przed koniecznością zrobienia lalki lub misia własnymi rękami, gubią się - nie wiedzą, od czego zacząć, w jakie materiały się zaopatrzyć, ile z czego będzie potrzebne.

Olga Archipowa, dzieląc się swoimi umiejętnościami, przekazuje informacje, których nie ma w programie szkolnym ani w standardowych podręcznikach do zajęć rzemieślniczych.

Instrukcje krok po kroku dotyczące „Kryuczkom klasy mistrzowskiej od Olgi” w formacie *.pdf ze szczegółowymi opisami i zdjęciami można uzyskać za pośrednictwem sieci społecznościowych i stron pośredniczących, takich jak na przykład „skladchina”.

Ile kosztuje kurs mistrzowski?

Koszt kursu mistrzowskiego wynosi od 1500 do 2000 rubli. Według kobiet, które dokonały tego zakupu, zdobyta wiedza jest zdecydowanie warta swojej ceny.

Ostatnio Olga zajmuje się tzw. projektami wspólnymi. Praca nad jednym projektem trwa około dwóch tygodni i jest serią zajęć praktycznych, które Olga Arkhipova prowadzi z uczestnikami zamkniętej grupy na portalu społecznościowym Vkontakte.

Wspólne warsztaty z autorem

Uczestnicy wspólnego projektu otrzymują szczegółową instrukcję w formacie *.pdf i mogą w każdej chwili skontaktować się z Olgą w celu uzyskania wyjaśnień. Im szybciej uczestnicy zamkniętej grupy zapłacą za udział, tym szybciej rozpocznie się proces nauki i późniejsza wspólna praca nad tworzeniem lalek.

Olga, założycielka grupy zamkniętej, stawia potencjalnym uczestnikom wspólnych warsztatów szereg prostych, ale obowiązkowych warunków:

• Członek zamkniętej grupy musi być znajomym Olgi Arkhipovej w sieci społecznościowej Vkontakte. W przeciwnym razie Olga nie będzie mogła zaprosić jej na warsztaty.
• Wszyscy użytkownicy zaproszeni do współpracy muszą ponownie opublikować zaproszenie na swojej stronie w serwisie VKontakte.
• Po zakończeniu wspólnego projektu każdy uczestnik otrzyma pakiet materiałów stworzonych w trakcie pracy, w tym oryginalne diagramy i instrukcje krok po kroku.
• Dystrybucja MK nie jest zapewniona i nie jest wliczona w koszt wspólnego projektu.
• Wszyscy uczestnicy muszą dostarczyć autorowi wspólnego projektu raporty krok po kroku dotyczące wykonanej pracy. Jest to konieczne, aby autor mógł zobaczyć zwrot z jego pracy i działania zaproszonych uczestników.
• Uczestnicy grupy zamkniętej, którzy nie przyłączyli się do pracy (nic nie zrobili na drutach) nie otrzymają pakietu materiałów. Nie otrzymają zwrotu pieniędzy.

Zanim użytkownicy Vkontakte wezmą udział we wspólnych warsztatach, powinni zastanowić się, czy będą w stanie wykonać wszystkie polecenia Olgi.

Doświadczenie Olgi Arkhipovej przyciąga dziewiarki i hafciarki w każdym wieku. Prace Arkhipovej są dobrze znane użytkownikom sieci społecznościowych Vkontakte i Instagram. Jej prace można zobaczyć na stronach wszystkich wyszukiwarek.

*Ceny obowiązują w marcu 2020 r.