Konstrukcja wzoru rękawów do sukienek

Istnieje wiele modeli rękawów i opcji mankietów. Wszystkie z nich można obliczyć na podstawie podstawowego wzoru. Możesz wybrać najbardziej odpowiedni model rękawa i przygotować dla niego wzór. Aby to zrobić, musisz zrozumieć zasady obliczeń i kolejność czynności podczas ich wykonywania. W ten sposób możesz utworzyć wzór dla rodzaju rękawa, który lubisz.

Określanie parametrów długości i głębokości pachy

Konstrukcja otworu na rękę wpływa nie tylko na dopasowanie rękawa, ale także na to, jak luźno przylega klatka piersiowa i jak całe ubranie dopasowuje się do sylwetki. Otwór na rękę to otwór na ramię, do którego przyszyty jest rękaw. Jeśli powstaje ubranie bez rękawów, ramię jest przewlekane przez ten otwór.

Długość pachy to pomiar otworu mierzony od góry do dołu. Można go określić za pomocą linijki. Zazwyczaj wymaga to zmierzenia tego parametru dla ubrań, które są noszone. W takim przypadku ramiona powinny być swobodnie opuszczone.

Wartość tę można zmierzyć dokładniej od tyłu. Punkt początkowy znajduje się u góry, gdzie znajduje się krawędź zbocza barku. Podczas palpacji można wyczuć kość w tym miejscu. Odległość należy zmierzyć do dolnej krawędzi pachy.

Szerokość pachy to zmiana najszerszej części pachy w poziomie. Można ją dokładniej określić, mierząc długość odcinka między przednim i tylnym najwyższym punktem pachy.

Pomiary dla budownictwa

Podczas dokonywania pomiarów osoba mierzona powinna stać prosto i bez napięcia. W tym przypadku należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

1. Ramiona powinny być opuszczone wzdłuż ciała. Ważne jest, aby zwrócić na to uwagę, gdy model jest dzieckiem.
2. Stopy powinny być ustawione tak, aby pięty były razem, a palce lekko rozstawione. Odległość między palcami powinna wynosić około 15-20 cm.
3. Model może sprawdzić poprawność wykonanych pomiarów, stojąc przed lustrem. Pomoże to uczynić proces dokładniejszym.
4. Aby uzyskać większą dokładność, klient musi mieć na sobie tylko bieliznę podczas pobierania pomiarów. Możliwy jest strój bez rękawów, obcisły.
5. Aby zwiększyć dokładność pomiarów, na ciele można umieścić znaki. Można je oznaczyć kredą lub włożyć szpilki w te miejsca.
6. Zaleca się, aby podstawa szyi, linia ramion i punkt ramion znajdowały się na ciele modelki. Parametry te są bardzo ważne, aby wzór rękawa został prawidłowo narysowany.
7. Zaznaczono górne krawędzie pach. Znajdują się one na tym samym poziomie co wystające części łopatek.

Dokładnie wykonane pomiary pomogą stworzyć wysokiej jakości wzór. W ten sposób możesz wykonać dowolny model rękawa, na przykład raglan.

Popręgi

Podczas konstruowania wzoru nie tylko głębokość pachy z przodu i z tyłu jest używana, ale także obwód rękawa przy łokciu i nadgarstku. Podczas korzystania z tych wartości konieczne jest uwzględnienie dopasowania.

Długości

Wzór wymaga podania długości rękawa, która jest mierzona od krawędzi ramienia do obwodu. Musisz określić, gdzie znajduje się łokieć. W tym celu musisz zmierzyć odległość od niego do krawędzi ramienia.

Konstrukcja podstawowego wykroju rękawa jednoszewnego odzieży

Do przeprowadzenia budowy można zastosować różne metody.

Jedna z metod obliczeniowych opiera się na wykorzystaniu wzoru. W tym przypadku pomiar otworu na rękę (długość lub szerokość) oblicza się jako sumę pomiaru otworu na rękę i wielkości naddatku, która zależy od wymaganego stopnia dopasowania rękawa.

Inna metoda opiera się na konstrukcji siatki pomiarów. W tym przypadku stosuje się następującą procedurę:

1. Najpierw przyjrzyj się wzorom z przodu i z tyłu, łącząc je wzdłuż szwu bocznego.
2. Wymaganą długość mierzymy od środka tyłu.
3. Zmierz odległość od przodu do otworu rękawa.
4. Na podstawie tych pomiarów określa się długość i szerokość pachy.

W ten sposób określa się wymiary przy konstruowaniu wykroju rękawa z jednym szwem.

Można zastosować inną metodę określania głębokości otworu na rękę.

Aby wykonać zabieg, należy wykonać następujące czynności:

1. Tylne i przednie części są umieszczone obok siebie. Muszą być ustawione tak, aby dolne punkty otworów na ręce się stykały.
2. Górne krawędzie otworów na ręce przedniej i tylnej części produktu nie będą się stykać - będzie między nimi pewna odległość. Oznaczmy te punkty odpowiednio jako A i B. Teraz musimy narysować odcinek między nimi.
3. Od punktu styku dolnej części tylnego otworu na ramię z przodem należy narysować linię pionowo w górę. Powinna ona przecinać odcinek między punktami A i B.
4. Odległość od punktu przecięcia do dołu otworu na rękę jest uważana za głębokość otworu na rękę.

Stosując tę ​​wartość, należy dokonać korekty stopnia szczelności.

Wzór będzie wymagał pomiarów przedniego i tylnego otworu na rękę. Pierwszy mierzy się centymetrem wzdłuż krawędzi otworu na rękę, położonego na półce. Pomiar tylnego otworu na rękę mierzy się w podobny sposób, ale w tym celu używa się tylnego wzoru.

Poniżej pokażemy Ci jak wyciąć rękaw:

1. Najpierw konstrukcja zaczyna się od linii pionowej, na której należy odłożyć niezbędne punkty. A i B to punkty skrajne – krawędź ramienia i koniec. Odległość między nimi to długość rękawa. Punkt C to głębokość pachy. Odcinek AC to głębokość pachy. Punkt F oznacza środek tego odcinka.

2. Na poziomie punktu C narysuj odcinek poziomy. Punkt D jest umieszczony w kierunku do tyłu. Odległość do niego wynosi trzy czwarte długości tylnego otworu na rękę. Punkt E jest oznaczony w kierunku do przodu. Odległość do niego jest równa trzem czwartym długości przedniego otworu na rękę.

3. Na podstawie skonstruowanych punktów należy narysować trójkąt (wierzchołkami będą punkty A, D i E).
4. Z punktu C należy narysować dwa odcinki pod kątem 45 stopni do pionu: na przednich i tylnych pochyłych bokach skonstruowanego trójkąta. Te same konstrukcje wykonuje się na podstawie punktu F.

5. Na dole, na pochyłych bokach trójkąta, mierzona jest połowa odległości do najbliższych punktów przecięcia.

6. Teraz pozostało już tylko narysować otwór na rękę korzystając z dostępnych szablonów.

7. Teraz musisz odsunąć punkt łokciowy od skrajnego punktu barkowego. W tym miejscu zrób zaszewkę przednią. Jej rozwiązanie nie może przekraczać trzech centymetrów, a długość - siedmiu. Konieczne jest również wykonanie kolejnej zaszewki przedniej na dole rękawa.

Teraz podstawowy wzór jest gotowy. Pokaże Ci, jak zszyć rękaw. Konieczne jest uwzględnienie naddatku na otwór na rękę, aby uzyskać ścisłe dopasowanie.

Ważne jest, aby pamiętać, że wielkość naddatku zależy nie tylko od pożądanej swobody dopasowania, ale również od rodzaju tworzonego produktu. Na przykład dla kurtki naddatek będzie większy niż dla sukienki, a dla płaszcza wzrośnie jeszcze bardziej.

Dodatki do szerokości rękawa

Podczas szycia ubrań mogą one mieć różnice związane z cechami sylwetki. Ta lekcja musi być wzięta pod uwagę. W tym przypadku można rozważyć dopasowane, półdopasowane i inne rodzaje sukienek. Te same cechy są brane pod uwagę podczas szycia rękawów.

Poniżej podano dodatki na sukienki w zależności od wybranej opcji rękawów:

• w przypadku rękawa ściśle dopasowanego stosuje się naddatek 2–3 cm;
• jeśli weźmiemy pod uwagę opcję sąsiednią, to wartość ta staje się równa 4–5 cm;
• rękaw półdopasowany oznacza 5-7 cm;
• do przedłużenia wymagane jest 8–9 cm;
• w przypadku luźnego rękawa odpowiedni jest dodatek 10–11 cm;
• jeśli chcesz uzyskać bardzo luźne dopasowanie, będziesz potrzebować 10–11 cm.

Rękaw wszyty o średniej szerokości dla pełnej sylwetki

Przed stworzeniem wzoru należy wykonać kilka pomiarów:

1. Należy wykorzystać istniejący rysunek i dokonać pionowego pomiaru średnicy otworu na rękę. W tym celu należy połączyć wierzchołki półki i część tylną. Pomiaru dokonuje się pomiędzy odpowiednimi znakami.
2. Teraz musisz zaznaczyć środek uzyskanego segmentu. Z tego punktu musisz narysować kolejny segment, który będzie biegł do oznaczenia głębokości wycięcia rękawa.
3. Z centralnego punktu górnej linii wzoru poprowadzona jest linia prostopadła do linii poziomej, która dotyka dolnej części rękawa.

Teraz musisz obliczyć szerokość rękawa. W tym celu będziesz potrzebować uzyskanego wcześniej pomiaru obwodu ramienia, do którego musisz dodać korektę dla pożądanego stopnia dopasowania.

Poniżej pokażemy Ci jak wyciąć rękaw w zależności od otworu na rękę gotowego produktu:

1. Aby rozpocząć konstruowanie wzoru, musisz najpierw narysować poziomy odcinek, który będzie oznaczał górną krawędź rękawa. Od niego narysuj linię pionowo w dół, na której zmierzysz długość rękawa.
2. Punktem wyjścia cięcia jest środek górnego poziomego segmentu. Od niego należy odłożyć połowę szerokości rękawa w obu kierunkach i narysować pionowe linie w tych punktach.
3. Teraz musisz określić, gdzie przeciąć łokieć. Aby to zrobić, musisz zmierzyć długość części barkowej i zaznaczyć odpowiedni punkt. Odległość ta jest odsunięta od skrajnego punktu główki rękawa.
4. W górnej części rysunku zaznacz gładką linią otwór na rękę. Ważne jest, aby zaznaczyć punkty kontrolne. Należy upewnić się, że te oznaczenia pokrywają się na wzorze rękawa oraz w odpowiednich miejscach tyłu i półki.
5. Teraz musisz obrysować dół rysunku gładką linią. Tutaj, tak jak w górnej części, musisz umieścić znaki w punktach kontrolnych, a następnie upewnić się, że pokrywają się z podobnymi znakami na odwrocie i półce.
6. Zaznacz linię odpowiadającą przedniej części rolki rękawa.
7. Teraz należy zaznaczyć na wykroju szerokość dolnej części rękawa.
8. Dolna faza jest rysowana pionowo w dół.
9. Teraz pozostało już tylko nakreślenie dolnego podgięcia łokcia.

Następnie zostanie uformowana podstawa wzoru rękawa.

Osobliwości konstrukcji wzorców

W trakcie procesu pracy należy zwrócić uwagę na cechy tworzenia wzoru:

1. Podział otworu na rękę na część górną i dolną pozwala na dokładniejsze rozmieszczenie znaków na nim i na głównej części wykroju.
2. Po wszyciu rękawa do pachy należy go przymierzyć, aby upewnić się, że został wycięty i prawidłowo przymocowany.
3. Podczas procesu roboczego należy uwzględnić fakt, że rozmiar otworu na rękę przekracza wymiary otworu na rękę o kwotę dodatku przeznaczonego na uwzględnienie stopnia dopasowania.
4. Dopasowanie rękawa należy dopasować wzdłuż górnej części otworu na rękę. W dolnej części jest on wykonany minimalnie. Dzieje się tak, ponieważ nie ma potrzeby regulacji otworu na rękę w tym miejscu. Należy to uwzględnić podczas cięcia dowolnego rękawa, na przykład latarni.
5. Po przymocowaniu rękawa do pachy należy upewnić się, że nie jest on nadmiernie naprężony.

Po skończeniu pracy należy ją przymierzyć, aby upewnić się, że wykrój rękawa sukienki został wykonany prawidłowo.

Szeroki rękaw wszywany z mankietem wszytym - szycie

Istnieje kilka różnych typów mankietów. Na przykład, możesz rozważyć proste lub kształtowane. Te pierwsze mają prostokątny kształt po przecięciu. Kształtowane nie mają standardowego wyglądu: mogą mieć złożony kształt, zagłębienia lub wypukłości, używać wewnętrznych lub zewnętrznych kątów. W tym celu można użyć falbany.

Krawędź rękawa po przymocowaniu do mankietu może być lekko lub mocno marszczona. Jeśli nie jest wcale marszczona, mankiet wygląda jak kontynuacja rękawa.

Ten element może być zamknięty w pierścień lub mieć zapięcie. W niektórych przypadkach mankiet jest skonstruowany w taki sposób, że pozostaje niepołączony i nie używa zapięcia.

Rękaw wszywany z niskim kołnierzem i mankietem wszytym – szycie

Aby przymocować mankiet do rękawa, należy położyć go stroną do dołu na wewnętrznej stronie rękawa i przyszyć wzdłuż krawędzi.

Następnie należy go złożyć tak, aby strona przednia była skierowana na zewnątrz. Szew będzie widoczny z zewnątrz. Należy go złożyć i zszyć w odległości 1–1,5 mm od poprzedniego szwu.

Następnie należy wyprasować tkaninę tak, aby szew był podwinięty i zakrywał połączenie.

Krótki rękaw wszywany - szycie

Istnieje kilka rodzajów krótkich rękawów wszywanych. Najmniejszy nazywa się „skrzydełkiem”. Gdy wykonuje się wzór na krótki rękaw, czapkę wykonuje się w taki sam sposób, jak w przypadku podstawowego. Sam rękaw ma długość 18–20 cm. Długość mierzy się od górnego punktu czapki. Taki rękaw nazywa się czasem „skrzydełkiem”.

Model rękawa sukienki można wybrać według własnego gustu. Mankiety można wykorzystać do dekoracji. Podczas krojenia należy zwrócić szczególną uwagę na uformowanie prawidłowej linii pachy.