Tradycyjne wzory rosyjskiego haftu ludowego

Przez niemal całą historię kształtowania się społeczeństwa dziewczęta zwracały szczególną uwagę na rozmaite hafty. Początkowo tylko zamożna osoba mogła sobie pozwolić na naniesienie rysunku na produkt. Jednak po pewnym czasie hafty weszły do ​​codziennego życia różnych warstw ludności. Każdy kraj ma swoją historię kształtowania się tej sztuki.

Specyfika haftu w różnych częściach Rosji

Każdy zakątek Rosji, miasto, wieś ma swoje własne charakterystyczne cechy tworzenia designu przedmiotów.

Na przykład:

• W Czuwaszji używa się 3 głównych kolorów nici: czarny, czerwony, biały. Każdy z nich ma swoje znaczenie. Czerwony jest symbolem dążenia do czegoś nowego, biały mówi o czystości, niewinności, czarny służy do tworzenia ramy. Osobliwością jest to, że nie używa się specjalnych urządzeń, aby ułatwić pracę podczas haftowania.

• Warto wspomnieć, że słowiańskie wzory haftu opierają się głównie na figurach geometrycznych. Ponieważ rzemieślniczka sama farbowała nici, proces ten był bardzo czasochłonny i pracochłonny.
• W Karelii wzór ten najczęściej miał znaczenie religijne. Ornament jest haftowany czerwoną nicią na białym materiale. Centrum kompozycji stanowią zwierzęta i rośliny. Jest niezwykle popularny w Rosji i Europie.
• W Mari El czerwona nić jest używana do haftu na samodziałowym materiale. Wzory: figury geometryczne, rośliny, zwierzęta. Drzewa miały szczególne znaczenie - ochronę dla rodziny.
• Technika Tarusa - używa się nici lnianej, a także specjalnej techniki, białej linii i kolorowych przeplotów. Na przedmiotach haftuje się drzewa i rośliny, które w efekcie tworzą obrazy. Cechą szczególną jest brak strony odwrotnej. Technika ta znana jest również z haftowania obrazu na białej tkaninie białą nicią.

Osobliwości mieszkańców Południa

Południowa część Rosji charakteryzuje się obecnością wzorów geometrycznych w hafcie. W obwodach woroneskim, tambowskim, orłowskim, kurskim, penzańskim rzemieślniczki haftowały białymi liniami, krzyżami itp.

Najczęściej spotykane są: ścieg satynowy liczony, kolorowy przeplot. Kluczowym elementem obu haftów jest użycie półprzezroczystej tkaniny pod podstawą.

Cechy barwne obszarów:

• Cechą charakterystyczną Riazania jest niebieska ornamentyka;
• W haftach smoleńskich najczęściej spotykane są kolory cytrynowy, pomarańczowy, czerwony i biały na złotym tle;
• Wzory Tuły i Kaługi charakteryzują się czerwono-białą kolorystyką, przeplataną wstawkami w kolorze niebieskim, jasnoniebieskim, zielonym i żółtym;
• Charakterystyczną cechą Kaliningradu jest wykorzystanie szkarłatnego tła ze wzorem wykonanym z nici szkarłatnych, białych, zielonych i złotych.

Tradycje Północne

W Karelskiej ASRR, Wołogdzie, Archangielsku i Leningradzie szczególnie popularna jest technika ściegu satynowego, stosowanie ściegów skośnych i malowanie.

Do zdobienia amuletów stosowano technikę pełnego haftu krzyżykowego.

Półścieg krzyżykowy to rodzaj obramowania, podstawa popularnego rodzaju malarstwa. Używanie małych ściegów w jasnych kolorach w celu tworzenia jasnych wzorów. Po stworzeniu obramowania przestrzeń wewnętrzna jest wypełniana różnymi rodzajami ściegów dekoracyjnych.

Białe przeszycia na produkcie wyglądają elegancko i atrakcyjnie. Opierają się na zastosowaniu rzadkiej, lekko prześwitującej tkaniny. Obecność gęstej, śnieżnobiałej działki na przedmiocie wskazywała na status i wysoki poziom dochodów rodziny.

Osobliwości percepcji sztuk pięknych

Ornament jest postrzegany przez człowieka jako część sztuki pięknej. W różnych czasach wzory na ubraniach były postrzegane inaczej. Wcześniej pokazywały przynależność osoby do klasy, poziom zamożności. Ponadto ornament wskazuje na położenie geograficzne właściciela rzeczy.

Obecnie obecność haftu na rzeczy pokazuje estetyczny komponent obrazu. Motywy ubrań z haftem pojawiają się co roku na pokazach mody.

Biorąc za przykład historię haftu satynowego, możemy prześledzić rozwój postrzegania tego rodzaju zdobienia odzieży przez społeczeństwo.

Historia haftu ściegiem satynowym

Haft ściegiem satynowym polega na użyciu odpowiedniego rodzaju linii. Rezultatem jest wzór lśniących, błyszczących nici. Człowiek może podziwiać taki ornament przez długi czas. Pierwszy taki haft pojawił się około 2000 lat temu.

Technika ta powstała w Chinach w VI wieku p.n.e., kiedy to mieszkańcy należący do wyższej klasy lubili ozdabiać rzeczy haftem. Podobną technikę stosowano następnie w Japonii.

Następnie, w wyniku powstania i rozwoju Wielkiego Jedwabnego Szlaku, technika ta zyskała popularność w krajach europejskich. W tym czasie moda na rzeczy niezwykłe była szczególnie silna, więc haft szybko rozprzestrzenił się na całym kontynencie.

W tym czasie haft stał się znany na Rusi. Jednocześnie poprawiły się materiały i możliwości tworzenia ozdób. Najczęściej wzory były wykorzystywane wielokrotnie, przekazywane z pokolenia na pokolenie.

We współczesnym społeczeństwie diagramy są swobodnie dostępne w Internecie.

Osobliwości:

• Zarówno mistrz, jak i początkujący mogą to zrobić.
• Prosta technika tworzenia.
• Szeroka gama gatunków.

Ta ozdoba jest uważana za jeden z głównych rodzajów sztuki. Jeśli zasady wykonywania ściegów są przestrzegane prawidłowo, rzemieślniczka zobaczy w rezultacie doskonały haft. Jednak stworzenie wzoru wymaga uwagi, wytrwałości i skupienia na zadaniu.

Ta wersja haftu przeszła długą drogę, dostosowując się, zmieniając, ale zachowując podstawę - obecność blasku dzieła.

Stara rosyjska fasada i złote hafty

Ten rodzaj haftu ma kościelne pochodzenie. Legenda o życiu Matki Boskiej mówi, że musiała wykonać zasłonę do świątyni Pana z purpury i karmazynu.

Haft twarzy to rodzaj malarstwa ikonowego, który pojawił się wraz z narodzinami chrześcijaństwa na Rusi. Wykonywany jest za pomocą kolorowych nici. Powstał pod wpływem Bizancjum.

Haft złoty rozwinął się również w Bizancjum. W Kijowie w XI wieku przy klasztorze pojawiła się szkoła haftu złotem, w której odbywały się lekcje. W XV wieku zaczęły pojawiać się warsztaty królowych, w których rzemieślniczki doskonaliły swoje umiejętności. Początek XVII wieku upłynął pod znakiem rywalizacji między warsztatami sławnych ludzi i kupców.

Te opcje szycia stanowią świętą część świątyni, podobnie jak freski. Mają pewną symbolikę obecności bóstwa.

Współcześnie głównym zadaniem mistrzów jest podtrzymywanie tradycji sztuki dawnej, osiągnięcie poziomu mistrzowskiego i przestrzeganie kanonów kościelnych w swojej pracy.

Ozdoby ludów słowiańskich i ich oznaczenia

Haft ochronny Słowian, wzory i znaczenie:

• Bereginya to wizerunek kobiety z opuszczonymi rękami. Chroni i strzeże rodziny przed problemami.
• Woda - w formie zygzaka, fali, granicy między Yavya, Navyu. Daje nieśmiertelność, niesie wiedzę.
• Wierzbówka jest talizmanem dla dorosłego organizmu żeńskiego. Chroni przed złymi słowami i złymi uczynkami.
• Spirala - mówi o mądrości. Amulet przeciwko złym siłom, złemu oku.
• Stribozhich - przedstawia łopaty wiatraków. Chroni przed żywiołami, haftowany na ubraniach roboczych.
• Kobieta rodząca jest symbolem płodności i dobrobytu rodziny.

Haft w rosyjskim stroju ludowym

Zwyczajem jest również haftowanie ozdób na strojach ludowych, co od czasów starożytnych jest talizmanem.

Słowiańskie hafty ochronne zlokalizowane są głównie w miejscach, gdzie ciało styka się z otoczeniem:

• na krawędzi rękawa;
• wzdłuż dolnej części produktu;
• przy bramie.

Uważa się, że ozdoba ta chroni człowieka i wzmacnia jego zdrowie.

Dzieci również nosiły ubrania swoich rodziców, co symbolizowało więź między pokoleniami. Istnieje wiele rosyjskich czcionek do haftu maszynowego.

ścieg krestetskaya

Typ aplikacji - ornament ażurowy. Zyskał popularność od lat 60. miast XIX wieku. Haft wykonywany jest na „łamanej igle” typu koronkowego, ma geometryczny wzór, jest bogaty w zdobienia, różnorodny - różni się od innych rodzajów linii.

Fabryka Krestetskaya przeżyła kilka wzlotów i upadków. Wielka Wojna Ojczyźniana, zmiana władzy w latach 90. - wszystko to wpłynęło na stan fabryki. Teraz ma nowego właściciela, zadaniem jest odrestaurowanie muzeum, które zostało otwarte w 1930 roku. Służy do ozdabiania ręczników, koców, prześcieradeł.

Cechy techniki

Wcześniej koronkę haftowano nicią wyciąganą z tkaniny. Kolor materiału decydował o kolorze ornamentu.

„Biały na białym hafcie” to krótki opis ściegu. W tym przypadku lniana tkanina w kratkę jest wypełniana wzorem figuralnym z cienkich białych nici. Aby utworzyć ścieg, wyciągane są nici podłużne i poprzeczne, które zamieniają materiał w ażurową sieć. Nici są przeplatane igłą, tworząc wzór.

Podstawowe zasady wyboru wzoru

Wybierając ozdobę, należy dokładnie przestudiować znaczenie symboli, a także kolorystykę. Zaleca się również, aby polegać na położeniu geograficznym, aby wesprzeć lokalne rzemieślniczki. Najczęściej dziewczęta preferują duże wzory, podczas gdy mężczyźni zwracają uwagę na małe symbole.

W artykule szczegółowo zbadano znaczenie i historię tradycyjnego haftu rosyjskiego. Obecnie hafty są często wykonywane ze względu na wyścig o kolekcje mody, ale zaleca się, aby przy wyborze zwrócić uwagę na historię ornamentu. Słowiańskie tradycje haftu koralikowego pomogą dodać atrakcyjności obrazowi.