Rodzaje kamuflażu wojskowego armii rosyjskiej: kolory i materiały

Głównym celem mundurów maskujących jest stworzenie większych możliwości i technik ukrywania się na tle terenu otaczającego obiekt. Początkowo odzież maskująca była mundurem używanym przez rybaków. Ale teraz czapki, kurtki, swetry i spodnie do codziennego noszenia są często szyte z materiału maskującego.

Różnorodne tkaniny do produkcji letnich kostiumów kamuflażowych

Do produkcji letniej odzieży maskującej często wykorzystuje się następujące rodzaje tkanin:

Oksford

Klasyczna tkanina syntetyczna składająca się z nylonu i poliestru. Posiada splot kwadratowy, gdy nici są splecione w formie kwadratów. Głównymi zaletami tkaniny są trwałość, wytrzymałość i wodoodporność, a także odporność na związki chemiczne. Materiał dobrze zatrzymuje ciepło i nie przepuszcza zimnego powietrza.

Podczas prania zaleca się kontrolowanie wody, której temperatura nie powinna być wyższa niż 50°C. Lepiej wybrać specjalne środki czyszczące do tkanin syntetycznych. Podczas prania w pralce należy ustawić tryb delikatny, lepiej zrezygnować z wirowania. Rzeczy można suszyć, wieszając je na wieszakach. Wtedy nie wymagają prasowania.

Rozdarcie

Tkanina zawiera wzmocnione nicią poliestrową i cząsteczki bawełny. Siatkowy splot sprawia, że ​​tkanina jest odporna na uszkodzenia mechaniczne, tzn. nie pruje się na krawędziach. Tkanina ta prawie się nie gniecie i nie kurczy się przy każdym praniu. Jest odporna na zużycie i trwała. Zaleca się pranie w temperaturze około 40°C w trybie prania ręcznego. Można ją również suszyć na wieszakach, nie wymaga prasowania.

Tkanina Greta

W składzie znajduje się poliester i bawełna. Ze względu na specjalny rodzaj splotu nić bawełniana znajduje się po wewnętrznej stronie materiału, a nić syntetyczna po zewnętrznej. Greta ma wysoką odporność na zużycie, dobrze zatrzymuje ciepło i dobrze wchłania wilgoć. Zaleca się pranie w temperaturze nieprzekraczającej 60°C. Jeśli ta wartość jest wyższa, rzecz natychmiast straci swoje właściwości. Idealnym trybem jest pranie ręczne. Wirowanie nie powinno być wyższe niż 600 obr./min. Suszenie powinno odbywać się w pozycji pionowej, a prasowanie tylko od wewnątrz.

Runo

Ta tkanina kamuflażowa jest wykonana z włókna polarowego, które jest w 100% poliestrowe. Tkanina jest stworzona w taki sposób, że w jej strukturze tworzą się komory powietrzne. Tkanina ta jest hipoalergiczna, długotrwała, przyjemna w dotyku i nie kurczy się podczas prania. Prać tylko w trybie syntetycznym, wirować do 600 obr./min. Suszyć w pozycji pionowej. Materiał się nie gniecie, więc nie ma potrzeby prasowania.

Tkanina koszulowa

To mieszany rodzaj tkaniny z poliestru i wiskozy. Dobrze się pierze, jest miękka w dotyku i nie powoduje alergii na skórze. Z tej tkaniny wykonuje się również czapki i bandany. Można ją prać w ciepłej wodzie w temperaturze nie wyższej niż 70°C. Najlepiej w trybie syntetyki lub bawełny. Podczas wirowania należy ustawić nie więcej niż 1000 obrotów na minutę. Prasowanie należy wykonywać w tych samych trybach, co pranie.

Membrana

Tkanina membranowa nie krępuje ruchów, dobrze chroni przed deszczem, przeciągami i mrozem. Wilgoć z ciała wydostanie się na zewnątrz, dzięki czemu pierwsza warstwa tkaniny będzie sucha. Należy ją prać ostrożnie w temperaturze nie wyższej niż 40°C. Lepiej jest płukać dwa lub trzy razy, nie wirować. Suszyć w pozycji poziomej, z dala od urządzeń grzewczych.

Plandeka

Materiał dość gęsty i gruby, wykonany z grubej przędzy. Składa się z nici jutowych i bawełnianych. Główne cechy tej tkaniny to wytrzymałość, odporność na uszkodzenia mechaniczne (przecięcia i rozdarcia). Tkanina jest odporna na zużycie i nie przepuszcza wilgoci. Jest dość trudna do prania, ponieważ materiał staje się ciężki i szorstki od wody, co może również zaburzyć jego impregnację.

Awizent

Nazywana również plandeką lotniczą. Jest to ciężki materiał, który jest używany do produkcji markiz, sprzętu o wysokiej wytrzymałości. Ma wysoką odporność na uszkodzenia mechaniczne i rozdarcia. Pielęgnacja tkaniny jest dokładnie taka sama jak w przypadku plandeki.

Podstawy konstruowania malarstwa kamuflażowego

Kolor kamuflażowy jest używany, aby uczynić obiekt, do którego jest stosowany, niewidocznym. Aby osiągnąć ten cel, kolorowanie ma dwa cele:

• deformowanie – naruszenie integralności percepcji widzialnego;
• imitacja – zapewnia nierozerwalność przedmiotu z ogólnym tłem.

Cel deformacji jest realizowany w nowoczesnych garniturach głównie poprzez rozbicie figury obiektu na kilka kontrastujących ze sobą części kolorystycznych. Imitacja jest realizowana poprzez zastosowanie schematu kolorów podobnego do tego charakterystycznego dla miejsca, w którym garnitur będzie używany, poprzez symulację obiektów naturalnych (drzew, krzewów, wody, gór itp.).

Kamuflaż w Rosji i Związku Radzieckim

Cyfrowy kamuflaż armii rosyjskiej nazywa się teraz „cyfrową florą”. Za granicą ten kombinezon znany jest jako Russian Pattern, a w armii rosyjskiej nazywa się „Pixel”. Kombinezon ten został stworzony w 2007 roku, a wojsko otrzymało go zaledwie rok po podjęciu decyzji o zastąpieniu „Flory”.

Na przestrzeni lat od czasów Związku Radzieckiego stworzono następujące rodzaje kamuflażu:

• „Ameba”. Stworzona w 1935 r. Wyprodukowana w trzech typach;
• „Las Liściasty” powstał w 1942 roku;
• „Palm”. Wzór kamuflażu został stworzony w 1944 r. Każda pora roku miała swój własny garnitur;
• „Silver Leaf” powstał w 1957 roku. Ten wojskowy kombinezon miał również nazwę „Beryozka”, czyli kamuflaż KGB. Może być biały lub żółty;
• „Butan” lub „Dubok”. Powstał w 1984 roku;
• Rosyjski kamuflaż wydany w 1993 roku;
• Kamuflaż „Undergrowth” jest pierwszym dwuczęstotliwościowym kombinezonem. Ma dobry kamuflaż, ale jest bardzo podatny na uszkodzenia;
• Cyfrowy rosyjski kamuflaż noszony obecnie w wojsku;
• Żółty kamuflaż „Flora” używany jest głównie przez wojska Północnokaukaskiego Okręgu Federalnego latem, gdy trawa jest wypalona.

Specjalne rosyjskie organizacje produkują również sprzęt kamuflażowy, który został opracowany na Zachodzie. Ponadto Rosja stale udoskonala funkcje dostępnych obecnie kombinezonów i tworzy nowe rodzaje kamuflażu wyposażone w jeszcze lepsze cechy.

Współczesny kamuflaż Europy Wschodniej

Współczesny kamuflaż dzieli się na pięć kategorii:

• las (stosowany w Rosji, Europie, północnych Stanach Zjednoczonych);
• kamuflaż piaskowy (stosowany w północnej Afryce, częściach Azji, na Bliskim Wschodzie, na terenach piaszczystych, gdzie przeważają wiatry pustynne);
• dla dżungli (południowe USA, południowa Azja i obszary Syrii);
• zima (stosowany głównie w klimacie arktycznym);
• „Bush” (zaprojektowany z uwzględnieniem cech południowej Afryki; kategoria ta obejmuje kilka rodzajów garniturów).

Mówiąc prościej, każdą istniejącą dziś fakturę kamuflażową można przyporządkować do jednej z pięciu grup.

Kamuflaż wojskowy innych krajów

Znanym typem kamuflażu leśnego jest wzór Woodland. Jest najpopularniejszy i najbardziej znany. Ten kostium jest produkowany od lat 70. Jego przeznaczeniem jest kamuflaż w lasach. Kolor kamuflażu Woodland jest klasyczny wśród innych kostiumów.

Na szczególną uwagę zasługuje niemiecki kamuflaż Flecktarn. Jest on głównie liderem wśród zagranicznych garniturów w Rosji. Ten typ został przyjęty przez armię niemiecką w połowie lat 90. Od tego czasu sprawdził się i nadal ma doskonałą reputację.

Istnieje również górski typ kombinezonu z dużymi plamami. Dobrze kamufluje się w rejonach Europy Środkowej. Kolory są głównie ciemne i brązowe, ale jest też szary kamuflaż khaki. Ten kombinezon nadal służy w wojsku RFN i nie ma jeszcze planów jego zmiany.

Angielski garnitur jest również dość dobrze znany w Federacji Rosyjskiej, chociaż pod względem kamuflażu ustępuje niemieckim. Jego zaletą jest niska cena, ponieważ angielskie siły zbrojne przyjęły inny wzór kamuflażu.

Austria jest jednym z kilku krajów, w których wielokolorowy kamuflaż przeszedł na kamuflaż jednokolorowy, a nie odwrotnie.

Ponieważ niemal każdy element wyposażenia wygląda na odległość w tym samym kolorze, austriaccy naukowcy zdecydowali się na oliwkowe kombinezony (później użyli bagiennej zieleni). Kolorystyka ta dobrze radzi sobie z zadaniem kamuflażu. Jednocześnie kamuflaż można nosić w mieście i nie wyróżniać się wśród cywilów.

Alpenflage to niezwykły czerwony kamuflaż, który symbolizuje czerwone kwiaty wiosny. Jest używany wyłącznie w Szwajcarii.

Navy Blue to brytyjski wzór kamuflażu w kolorze marynarskim, stworzony w 1974 roku. Wiele krajów przyjęło ten sam wzór, ale z niebieskim zastąpionym jasnoniebieskim.

Nowoczesny kamuflaż pikselowy

W połowie 1984 roku Federacja Rosyjska zaczęła używać kamuflażu, który nazywa się pikselami. Takie kolory są bardzo podobne do pikseli ekranów monitorów. Utrudniają one skupienie się na obiektach, zmuszając do postrzegania ich jako szumu przed oczami. Piksele utrudniają również określenie prędkości obiektu.

Tak więc mundur maskujący zmienia się dość często. Siły zbrojne podążają za czasami i stale ulepszają gotowe wzory. Ponadto, oprócz żołnierzy, kamuflaż może być używany przez rybaków lub myśliwych. Istnieją specjalne kombinezony dziecięce, aby dziecko mogło nosić je na zewnątrz lub podczas aktywnego wypoczynku. Można je łatwo zamówić w sklepie internetowym. A jaki kolor wybrać, opisano powyżej.