Czym jest włókno wiskozowe, jak jest produkowane i gdzie jest wykorzystywane

Podczas przetwarzania naturalnej celulozy uzyskuje się nici wiskozowe. Włókno wiskozowe jest materiałem pochodzenia sztucznego.

Historia produkcji wiskozy

W 1892 roku opracowano technologię włókna wiskozowego. Celulozę najpierw traktowano wodorotlenkiem sodu, a następnie dwusiarczkiem węgla. W rezultacie otrzymywano wodny roztwór celulozy, który przepuszczano przez formę do kąpieli kwasowej, gdzie polisacharyd przywracano do postaci włókna wiskozowego.

Struktura i właściwości włókna wiskozowego

Nić wiskozowa pod względem składu chemicznego jest reprezentowana przez uwodnioną celulozę, która charakteryzuje się dobrą higroskopijnością, zdolnością do interakcji z wodą z tworzeniem nowych związków, estryfikacji i utleniania.

Jeśli przyjrzeć się powiększonemu obrazowi włókna wiskozowego, można zauważyć podłużne linie na powierzchni nici; na przekroju poprzecznym włókno ma kształt żebrowany.

Dobre i złe właściwości

Produkty wykonane z włókna wiskozowego są przyjemne i wygodne w noszeniu. Tkanina przyciąga różnorodnością kolorów i przyjemnym wyglądem. W upale ubrania wiskozowe nie są gorące, a zimą nie są zimne. Tkanina jest dość mocna. Łatwo jest szyć rzeczy z wiskozy. Tkanina z nici wiskozowych jest łatwa do farbowania i długo zachowuje swój kolor.

Materiał bardzo się marszczy. Do negatywnych właściwości zalicza się również krótką żywotność przy długim noszeniu. Materiał wiskozowy kurczy się i mocno odkształca podczas prania. Produkty wiskozowe tracą swój pierwotny wygląd, gdy są wystawione na działanie wysokich temperatur i światła słonecznego. Tkanina wiskozowa jest podatna na mechacenie. Aby poprawić jakość tkaniny, producenci mieszają nici wiskozowe z innymi włóknami.

Technologia produkcji

Technologia podstawowa

Technologia produkcji włókna wiskozowego obejmuje dwa etapy:

• Otrzymywanie masy przędzalniczej (wiskozy).
• Formowanie gwintów.

Materiałem wyjściowym jest celuloza drzewna. Najpierw polisacharyd jest ekstrahowany z drewna poprzez gotowanie go w roztworze soli kwasu wapniowego z kwasem siarkowym (wzór - Ca(HSO₃)₂) pod ciśnieniem przez dwadzieścia cztery godziny. Następnie celuloza jest mieszana z wodą, suszona i rozdzielana na warstwy. Powstaje celuloza siarczynowa.

Następnie następuje merceryzacja (obróbka 20% sodą kaustyczną) w temperaturze od 45 do 60 stopni Celsjusza. W wyniku tego powstaje alkaliczna celuloza. Mieszanka jest wyciskana i kruszona. Następnie alkaliczna celuloza przechodzi wstępne dojrzewanie (utlenianie na powietrzu).

Ostatnim etapem jest ksantogenacja. Alkaliczna celuloza jest poddawana działaniu dwusiarczku węgla. Powstały ksantogenian celulozy jest przekształcany w roztwór alkaliczny, a po dojrzewaniu uzyskuje się materiał nici wiskozowej.

Technologia otrzymywania włókna wiskozowego metodą półciągłą

Metodą półciągłą można uzyskać cienkie włókno wiskozowe.

Inne technologie produkcji włókna wiskozowego

Na bazie wiskozy produkuje się następujące włókna modyfikowane.

Lyocell

Modyfikacja celulozy w aminotlenku jest podstawą do uzyskania lyocellu. Zalety tego procesu to:

• uzyskany mokry materiał ma zwiększoną wytrzymałość;
• włókno jest kompatybilne ze wszystkimi nićmi naturalnymi i syntetycznymi;
• Lyocell ma ładny i trwały kolor oraz ciekawy połysk;
• Produkty z Lyocellu są trwałe podczas noszenia;
• Lyocell jest z powodzeniem stosowany w produkcji tkanin i materiałów nietkanych;
• Lyocell cieszy się dużym zainteresowaniem konsumentów, gdyż jest materiałem podobnym do bawełny, ale mocniejszym i lepszej jakości;
• Lyocell lepiej wchłania wilgoć i jest przyjemny dla skóry jak jedwab.

Wady procesu produkcji lyocellu:

• Etapy produkcji nie zawsze spełniają wymagania sanitarno-higieniczne;
• wysoki koszt licencji;
• wysoka cena lyocellu.

Syblon

W latach 70. XX wieku naukowcy w Związku Radzieckim wynaleźli nici wiskozowe o wysokim module sprężystości, zwane siblonem. Jako surowiec wykorzystano drewno iglaste. Wytrzymałość siblonu przewyższa wytrzymałość wiskozy o 1,5 raza. Lepiej wchłania wilgoć i nie jest podatny na działanie alkaliów. Produkty wykonane z siblonu mniej się kurczą i mniej marszczą.

Składanie, znakowanie i pakowanie tkanin

Składanie, znakowanie i pakowanie tkanin reguluje norma GOST 8737-66.

Długość cięcia na sprzedaż wynosi od 15 do 60 cm. Dla zakładów krawieckich długość cięcia powinna wynosić od 20 do 80 m.

Tkaniny składane w kawałki muszą być ostemplowane informacją o producencie.

Etykieta musi zawierać następujące informacje:

• nazwa producenta;
• nazwa tkaniny i numer artykułu;
• nazwa normy lub specyfikacji technicznej;
• rodzaj i charakter wykończenia;
• nazwa nici chemicznych i ich zawartość procentowa w materiale;
• dane dotyczące trwałości kolorów;
• szerokość tkaniny wiskozowej;
• różnorodność;
• długość płótna w jednym kawałku;
• data produkcji.

Tkaninę wiskozową można pakować w:

• papier;
• film;
• karton.

Jak używać

Istnieje kilka możliwości wykorzystania omawianej tkaniny.

Modalny

Jedną z odmian wiskozy jest modal. Nie jest to materiał naturalny ani syntetyczny.

Do jego produkcji używa się drewna bukowego. Modal wykazuje minimalne skurcze, jest odporny na odkształcenia i blaknięcie. Charakteryzuje się miękkością, gładkością, dobrą chłonnością, dlatego modal znalazł zastosowanie w produkcji ręczników, bielizny i szlafroków.

Tencel

Tencel to nowoczesny materiał naturalny. Tencel jest porównywalny do bawełny pod względem właściwości. Wyglądem przypomina jedwab. Tkaniny Tencel są często używane do szycia różnych ubrań. Tkanina Tencel składa się z lyocellu, jedwabiu, wełny i bawełny. Tencel jest również często używany do lin. W medycynie jest używany do produkcji bandaży.

Włókno cięte

Staple składa się z krótkich nici o tej samej długości, co sprawia, że ​​tkanina jest elastyczna. Produkty Staple są prawie bez zagnieceń w porównaniu do innych tkanin wiskozowych. Staple może zawierać bawełnę. Sukienki, koszule i bluzki są wykonane z tkaniny Staple. Tkanina jest niedroga i doskonałej jakości. Włókno Staple jest również używane do produkcji przędzy.

Octan

Do produkcji tych włókien stosuje się acetylocelulozę. Włókna octanowe dzielą się na dwa typy: nici triacetowe i nici octanowe. Odzież wierzchnia, tkaniny odzieżowe, bielizna, dzianiny i tkaniny zasłonowe są wykonane z włókien octanowych. Dzięki octanowi produkty mniej się gniotą.

Nici wiskozowe wykorzystuje się w hafcie oraz w produkcji przędzy do robótek ręcznych.

Zasady dbania o materiały

Produkty z tkaniny wiskozowej prać ręcznie lub w trybie delikatnym w temperaturze 30 °C. Wykręcanie i suszenie produktów na sznurku jest niedozwolone. Suszenie powinno odbywać się na płaskiej, poziomej powierzchni.

Jak rozpoznać wiskozę w tkaninie

Tkanina jest wygodna i miękka dla ciała. Podczas palenia zachowuje się tak samo jak bawełna. Włókna mają jasny połysk, jak tkaniny jedwabne. Tkanina łatwo się gniecie. Wytrzymałość tkaniny wiskozowej na mokro jest niższa niż bawełny.

Włókno wiskozowe znalazło szerokie zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, ale jest używane głównie w przemyśle tekstylnym. Jak wszystkie tkaniny, ma swoje pozytywne i negatywne strony.