Materiał klejący odnosi się do pomocniczej tkaniny, która ułatwia i przyspiesza proces szycia. Z jej pomocą produkt zyskuje atrakcyjny wygląd dzięki wyraźnym konturom kołnierza i mankietów. Materiały te mocno weszły w codzienne życie; szycie odzieży wierzchniej jest bez nich niemożliwe. Tkanina klejąca służy do tworzenia rzeczy z delikatnych włókien, szyfonu. Dla początkujących hafciarek stanie się prawdziwym pomocnikiem. Materiał opisuje rodzaje materiałów klejących.
Typy i właściwości
Zalety materiałów klejących:
- Długa żywotność:
- możliwość układania się;
- możliwość wyboru powłoki klejącej dwustronnej lub jednostronnej;
- trwałość, samoprzylepne tkaniny na ubrania nie rozrywają się;
- elastyczność.
Podstawy klejące są trwalsze od włókninowych. Po wywróceniu produktu na lewą stronę tkanina nie tworzy sztywnych fałd. Jednak wszystkie materiały różnią się gęstością i dzielą się na 2 główne grupy - elastyczne i nieelastyczne.
Łaty nieelastyczne są twarde i miękkie. Podstawa wykonana jest z bawełny lub poliestru. Tkanina nie rozciąga się, służy do nadawania produktom wytrzymałości i kształtu.
Elastyczne rodzaje są wykonane z cienkiej dzianiny bezpyłowej na drugą warstwę cienkiej tkaniny, dzianiny bezpyłowej na miękkie i twarde przedmioty. Taśma klejąca dzieli się na podtypy: zszywana nicią na bazie kaliko lub podszewki. Służy do wzmacniania okrągłych części.
Materiały podszewkowe termotopliwe to materiały tekstylne - dzianiny, włókna włókninowe, na których jednej stronie naniesiona jest powłoka w postaci punktów lub pasków kleju.
Kobiety często pytają, jak nazywa się taśma klejąca do tkanin z żelazkiem. Jest to pajęczyna, która jest włókninowym materiałem izotropowym, który powstaje z roztopionego polimeru metodą formowania aerodynamicznego. Pajęczyna jest produkowana w formie pasków lub arkusza. Materiał spina krawędzie odzieży, działając jak ukryte szwy.
Nić klejąca to monofilament wykonany z polimeru syntetycznego. Produkt przeznaczony jest do łączenia krawędzi odzieży. Na materiały krawędziowe nakładana jest powłoka klejąca. Produkty sprzedawane są jako gotowe krawędzie lub arkusze. Krawędzie topliwe są niezbędne do ochrony fałd elementów przed rozciąganiem.
Folia klejąca jest wykonana z szeregu polimerów. Służy do wykonywania aplikacji, uszczelniania szwów nici. Flizelina wyróżnia się ciągłym lub punktowym umiejscowieniem kleju. Materiał pro-clamelin pozwala na wykonywanie nakładek w klatce piersiowej, ramionach, do układania drobnych elementów podczas szycia płaszcza.
RWażny! Interlining i interlining są sprzedawane w formie arkusza. Są kupowane w celu zachowania kształtu przedmiotu, do dekoracji i dodania sztywności.
Jak dokonać właściwego wyboru
Wybierając tkaninę z bazą klejącą, należy wziąć pod uwagę główną zasadę - materiał może być twardszy od głównego, ale w żadnym wypadku gęstszy. Zaleca się przeprowadzenie testu na kilku próbkach. Weź kwadraty głównego materiału o długim boku około 15 cm, kilka mniejszych kawałków podszewki. Następnie duplikuj, sklej żelazkiem.
Po narażeniu na działanie ciepła podkładka staje się twardsza, ale nie równomiernie, ale w różnym stopniu. Będzie to widoczne na próbkach. Niektóre kolory stają się ciemniejsze po sklejeniu. Czasami tkanina bazowa, jej odcień się zmienia, na przedniej stronie pojawiają się wypustki.
Ważny! Zaleca się sprawdzenie, jak główna tkanina układa się z podszewką na kleju. Wszystkie próbki są składane na pół i obserwuje się, która z opcji jest najbardziej odpowiednia.
Jeśli tkanina jest gęsta i gruba, to dobiera się do niej podszewki o dużej gęstości. Do cienkich materiałów lepiej jest wziąć podszewkę. Wybierając podszewkę klejową, warto wziąć pod uwagę pożądaną sztywność. W zależności od wskaźnika podaje się zalecenia:
- Do szycia bluzek, sukienek z jedwabiu i wiskozy stosuje się miękką wkładkę H180.
- Przy szyciu bluzek i sukienek z grubszych materiałów należy wybierać podszewki H200, H250.
- Mocna wkładka H310 nadaje się do szycia podszewek do płaszczy, garniturów, tkanin wełnianych, dżinsowych i spodniowych.
- Jeśli właściciel wybrał podszewkę, lepiej jest przykleić ją do wcześniej zwilżonej tkaniny klejącej do naprawy odzieży. Robi się to, aby zapobiec późniejszemu kurczeniu się przedmiotu.
- Eksperci zalecają wykonanie prasowania próbnego na małym fragmencie tkaniny. Pomoże to ustawić odpowiednią temperaturę, wilgotność i parę.
- Dublerin nie może być stosowany do naprawy małych części lub elementów wykonanych z cienkiego, miękkiego materiału.
Czasami wkładkę zastępuje się wkładką, jednak należy pamiętać, że zwiększy się wówczas grubość produktu.
Jak używać
Bardzo trudno jest oderwać przyklejony materiał. Najpierw należy wyprasować część. To pomoże zmiękczyć klej. Następnie można go oderwać. Następnie należy usunąć pozostały klej.
Jeśli po nałożeniu tkaniny na przednią stronę widoczna jest linia między zapiętą i niezapiętą częścią, to krawędź podszewki należy nieco napuszyć. Studenci często piszą eseje na ten temat z praktyczną częścią wizualną.
Sposób użycia do naprawy odzieży
Materiał klejący do ubrań spryskuje się wodą z butelki ze spryskiwaczem. Następnie rozkłada się go na płaskiej powierzchni i pozostawia na 30 minut do wyschnięcia. Jeśli zignorujesz tę czynność, tkanina skurczy się po pierwszym praniu. W rezultacie ubrania będą skrzywione i pojawią się na nich nieestetyczne zagięcia.
Ważny! Podczas cięcia należy zwrócić uwagę na kierunek linii włókien - powinien on odpowiadać kierunkowi głównego materiału. Nie ma potrzeby robienia dodatków na szwy, nie ma takiej potrzeby. W przeciwnym razie krawędź stanie się obszerna i gęsta.
Jak używać taśmy klejącej do tkanin:
- Zakupioną część należy nałożyć na określony obszar tkaniny. Należy ją umieścić szorstką stroną do strony przeciwnej.
- Następnie prasuj żelazkiem nagrzanym do temperatury 100°C.
- Jeśli powierzchnia zabiegu jest objętościowa, to każdy centymetr produktu należy docisnąć i przytrzymać przez 5 sekund. W tym czasie kompozycja się rozpuści i zacznie działać.
Marki i ceny
Głównymi producentami wyrobów klejących są następujące marki:
- Jaś, Kufner, Fulda – Niemcy;
- Baldin, Koenig - Belgia;
- LanourPicardie - Francja;
- Wilen - Wielka Brytania.
W Rosji za produkcję materiałów odpowiadają firma Mamontovka z obwodu moskiewskiego oraz TIM Holding z Krasnojarska.
Ważny! Firma ta, znana jako pierwszy producent włókniny, zajmuje się również produkcją klejących, syntetycznych wypełnień.
Najnowsze technologie pozwalają na produkcję materiałów o wyższej jakości, a mianowicie:
- zwiększyć siłę połączeń;
- zwiększyć stabilność kształtu;
- zapewnić zgodność z wymogami czystości środowiska;
- oszczędzaj energię cieplną poprzez obniżenie temperatury i czasu procesu łączenia materiałów.
Na rynku rosyjskim sprzedawane są produkty japońskiego producenta „Heimo”. Firma ta jest liderem w Japonii w produkcji materiałów klejących od 2009 roku. Firma weszła na rynek europejski, stopniowo zyskując rozpęd.
Firma zdobyła zaufanie i status dzięki połączeniu niezrównanej jakości i elastycznych cen. Firma ściśle kontroluje produkcję materiałów na każdym etapie. Producent oferuje klientom szeroką gamę produktów.
Sprzęt high-tech używany do produkcji tkanin pozwolił produktom regularnie trafiać na rynek europejski. Są one kupowane w przystępnej cenie w dowolnej ilości. Produkty otrzymały certyfikaty w Rosji. Zostały przetestowane i stwierdzono, że są w pełni zgodne z normami i wymaganiami technicznymi.
Produkty klejące od producenta Danelli oferują opatentowane materiały. Pozwalają one na powielanie tkanin nawet w temperaturze 5 stopni. Części pozostaną odporne na pranie i obróbkę chemiczną.
Firma produkuje wszelkiego rodzaju materiały potrzebne do szycia odzieży wierzchniej, bluzek, spodni. Popularność tej marki wynika z technologii nakładania kleju na powierzchnię. Jest on rozprowadzany komputerowo, zachowuje się wyraźną odległość między punktami. Wysoka jakość klejenia przy użyciu dowolnych powłok jest gwarantowana.
Średni koszt materiałów:
- produkt aplikacyjny o wymiarach 100×50 cm kosztuje 170 rubli*;
- podszewka do kołnierza o gramaturze 260 g/m2 i szerokości 112 cm będzie kosztować 360 rubli;
- pajęczyna na papierze o długości 112 cm kosztuje 340 rubli;
- pajęczyna w wersji zwiniętej w rulon, długość 83 cm, szerokość 112 cm - około 5000 rubli;
- podszewka 75 gramów na metr kwadratowy, szerokość 100 cm - 80 rubli.
Jak dbać o tkaninę klejącą
Pielęgnacja materiału jest głównie związana z rodzajem tkaniny, do której jest przyklejony. Należy zapoznać się z metką na każdym ubraniu. Zawiera ona zalecenia dotyczące prania i prasowania.
Pranie produktów z podszewką w gorącej wodzie nie uszkodzi ubrań. Podczas prasowania nie należy umieszczać rozgrzanej stopy żelazka na obszarach zawierających klej. Jeśli wyprasujesz te obszary, później trudno będzie usunąć pozostałości.
Materiały samoprzylepne są doskonałą alternatywą dla zwykłego kleju. Tkaniny samoprzylepne są wykorzystywane w produkcji przemysłowej, a kobiety kupują je do użytku domowego. Łatwo się z nimi pracuje - przyklejają się gorącym żelazkiem. Zakres zastosowania jest szeroki - jako podszewka tkanina dociąży i ociepli główny materiał, nada ubraniom kształt, sztywność i gęstość. Modele samoprzylepne są niezastąpione przy szyciu płaszczy, kurtek, kożuchów, do obróbki krawędzi spodni, spódnic, tworzenia wieszaków, drobnych detali.
*Podane ceny obowiązują od lipca 2019 r.
