Cechy stosowania koców, pledów i narzut jedwabnych

Od dawna wiadomo, że jedwab jest użyteczny, lekki, miękki, mocny i uważany za jeden z najdroższych materiałów. To najdelikatniejsze włókno, pochodzenia organicznego, wygrywa pod każdym względem spośród innych materiałów. Rozważmy szczegółowo subtelności wyboru koca jedwabnego, różnice w rodzajach, kontrolę jakości.

Plusy i minusy

Wielu współczesnych ludzi uważa pościel jedwabną za najlepsze akcesoria do spania. Jedwabne koce i poduszki są używane w sypialniach szlachty od kilkuset lat.

Mają szereg niezaprzeczalnych zalet:

• lekkość - nić jedwabna ma kształt rurkowaty o gładkiej powierzchni, wyróżnia się niezwykłą miękkością i przewiewnością;
• efekt „oddychania” – takie koce utrzymują komfortowy mikroklimat dla ciała przez całą noc;
• higroskopijność - długo pozostają czyste, nie gromadzą ładunków elektrostatycznych;
• trwałość - mocna nić jedwabnika pozwala zachować jej wyjątkowe właściwości i przyjemny wygląd nawet do 20 lat;
• Materiał ten dobrze nadaje się do drapowania – łatwo tworzy się z niego fałdy i fale, co nadaje produktom elegancji i lekkości.
• Trwałość koloru - nie blaknie ani nie odbarwia się podczas prania. Kolor materiału pozostaje jak nowy przez długi czas.

Naturalny jedwab ma oczywiście również swoje wady:

• dużo zmarszczek;
• nie znosi wilgoci – gdy spadną na nią krople wody lub potu, na tkaninie pozostają plamy;
• kapryśna i wymagająca w pielęgnacji - delikatna, zwiewna tkanina nie lubi prasowania i prania;
• podatne na ataki moli.

Lecznicze właściwości jedwabiu

Naturalny jedwab jest włóknem fizjologicznym, jego struktura jest podobna do tekstury ludzkiego włosa, nazywany jest nawet drugą skórą. Tkanina składa się w 97% z białek, 3% z tłuszczów i wosków.

Udowodniono, że wysokiej jakości błonnik ma korzystny wpływ na organizm człowieka:

• nie podrażnia skóry – dzięki temu jedwab można stosować nawet przy poważnych defektach (oparzenia, atopowe zapalenie skóry, egzema);
• spowalnia proces starzenia - proteiny jedwabiu mają zdolność gojenia skóry, materiał może łagodzić swędzenie, łagodzić suchość. Włókna jedwabiu są wykorzystywane w medycynie kosmetycznej ze względu na aminokwasy, proteiny, wspomagają gojenie mikropęknięć, wygładzają zmarszczki;
• właściwości hipoalergiczne - grzyby, roztocza, roztocza i różne bakterie nie rozmnażają się. Tkanina zawdzięcza tę właściwość białku serycynie.
• Lekarze potwierdzają, że pościel jedwabna jest przydatna. Nici jedwabnika poprawiają krążenie krwi, mają właściwości dezynfekujące, zawierają 18 aminokwasów, które poprawiają pracę przewodu pokarmowego, zapobiegają chorobom stawów, chorobom serca, chorobom dermatologicznym, chorobom wirusowym, przeziębieniom. Dotyk tego materiału relaksuje, koi, łagodzi napięcie i przywraca sen.

Naturalne proteiny jedwabiu są często dodawane do szamponów. Właściwości materiału jedwabnego pozwalają mu „pocierać” włosy, nadając ich teksturze połysk, jedwabistość, poprawiając wygląd, a nawet odżywiając cebulki włosa.

Typy

Tkaniny jedwabne występują w różnych odmianach - zależy to od kraju, w którym hodowano owady, składu liści rośliny, którą się żywiły (dąb, rycyna) i warunków (środowisko naturalne lub sztuczne pochodzenie). Wszystko to ustala charakterystyczne cechy przyszłej tkaniny.

Sploty stosowane do produkcji różnych rodzajów tkanin różnią się pod względem właściwości, wyglądu, faktury i innych cech:

• krepa - z użyciem skrętu prawego lub lewego. Tkanina jest szorstka, drobnoziarnista, z lekkim połyskiem. Dobrze się układa, rozciąga (szyfon, gofre, żorżeta, krepdeszyn);
• rep - ze skręconą nicią u podstawy. Tkaniny są szorstkie, teksturowane, mocne;
• satyna - wytwarzana splotem skośnym, płóciennym, atłasowym. Tkanina - gładka, błyszcząca, o niskiej gęstości (satyna, muślin, jedwab, toile, szyfon, mokry jedwab);
• żakard - splot nadaje objętości dzięki przelewaniu się kolorów. Tkanina jest błyszcząca, gęsta, sztywna, teksturowana, dekoracyjna;

• włos - mocne połączenie, brak wad wzoru i jego skuteczność. Tkanina jest wysoce dekoracyjna i elegancka (aksamit, welur);
• Najdelikatniejszy jedwab powstaje z trzech nici jedwabnych (w 3 kokonach), a zwykła tkanina powstaje z ośmiu do dziesięciu kokonów. W zależności od jakości uzyskanych włókien tkanina występuje w dwóch odmianach - morwowej (stosowanej do materiałów odzieżowych) i tussah (stosowanej do produkcji mebli i tkanin do wnętrz).

Jedwab dzieli się również ze względu na metodę produkcji:

• bourette – z małych, nieskręconych włókienek znajdujących się na zewnątrz i wewnątrz kokonów. Takie nici mają właściwości antybakteryjne, co czyni je niezastąpionymi w medycynie;
• surowiec - uzyskiwany przez przewijanie nici kokonowych. Najczęściej stosowany do produkcji tkanin jedwabnych na odzież;
• wiskoza - z dodatkiem podobnych włókien sztucznych. Pod względem cech jest niemal nie do odróżnienia od naturalnych;
• spadochron - typ zwarty, wytrzymały. Służy do produkcji odzieży i materiałów technologicznych;
• mokry - tkaniny z niego wykonane są bardzo eleganckie. Z mokrego jedwabiu szyje się wykwintne suknie, produkuje się tapicerkę do prestiżowych mebli;
• gotowany - matowy, przypominający zamsz. Używany do wyrobu ubrań.

Ważnym wyznacznikiem wszystkich tych typów jest atrakcyjny, szlachetny połysk.

Jak wybierać i określać autentyczność

Jedwab jest mocnym, atrakcyjnym, trwałym materiałem, choć drogim. Sztuczny analog jest produktem przetwarzania celulozy.

Istnieje kilka sposobów na ich odróżnienie:

• spalanie - włókna sztuczne nie palą się, lecz topią się i mają nieprzyjemny, chemiczny zapach;
• połysk - sztuczna tkanina jest jaśniejsza;
• deformacja - rzeczywista materia szybko się prostuje, pozostawiając ledwo widoczne fałdy;
• wrażenia dotykowe – nici z kokonów jedwabników są bardziej miękkie i delikatne od nici wykonanych z włókien celulozowych;
• próba rozdarcia (koc jedwabny) - naturalny rozdziera się prostymi paskami, nie kruszy się.

Badania chemiczne

Metoda 1:

rozcieńczyć 13 g gliceryny, 21 g siarczanu miedzi, 10 g sody w 200 g wody. Włożyć do mieszanki kawałek tkaniny; jeśli całkowicie się rozpuści, to jest to prawdziwy jedwab.

Metoda 2:

kapać lub nacierać kwasem siarkowym - sztuczna tkanina zrobi się czerwonawa.

Ocena producenta

Popularność rosyjskich producentów na rynku pościeli jest dowodem wysokiej jakości, która odpowiada kosztom ich produktów. GOST-y, którymi wielu z nich się kieruje, budzą zaufanie.

Wysokiej jakości koce dla dorosłych i dzieci produkuje:

• Toga - Francja;
• Ecotex - Rosja;
• „Leniwce” – Rosja;
• Primavelle - Rosja;
• Trawa niemiecka - Austria;
• Natura - USA;
• Kariguz - Rosja;
• Tekstylia - Rosja;
• Cleo - Chiny;
• Ol-Tex — Rosja;
• Dargez - Rosja.

Jedwabny koc ma cenę 20 000 rubli. Markowe produkty przechodzą poważną wieloetapową kontrolę, spełniają wszystkie normy sanitarne, warunki higieniczne. Jedwabna pościel i koce z Chin wyróżniają się wysoką jakością i niską ceną.

Jak dbać

Wymagania dotyczące pielęgnacji są zazwyczaj podane na metkach. Tkanina ma doskonałe właściwości samoczyszczące, produkty z niej wykonane wymagają czyszczenia dość rzadko.

TyTen, który znajduje się za kocem, ma kilka konkretnych punktów:

• Usuwanie plam - ostrożnie prać ręcznie, przecierać roztworem amoniaku lub alkoholem.
• Pranie (koc jedwabny) – nie można prać, można suszyć w celu odparowania wilgoci lub czyścić chemicznie. Jeśli producent przewidział możliwość zdjęcia pokrowca, to pierze się go ręcznie lub w pralce, wybierając delikatny tryb. Wyczyszczoną tkaninę płucze się, ostrożnie wykręca i suszy, prostuje.

• Prasowanie (narzuta jedwabna) - prasować żelazkiem o niskiej temperaturze.
• Eksploatacja - wyroby wymagają okresowego puszenia, należy zakładać poszewki na kołdry (jedwabne, bawełniane).
• Przechowywanie: w wentylowanym, suchym pomieszczeniu, w opakowaniach drewnianych, bawełnianych lub tekturowych (łatwo pochłaniają nieprzyjemne zapachy).

Człowiek średnio przesypia 1/3 swojego życia. Kupując koc jedwabny z zamiarem użytkowania go przez wiele lat, priorytetem jest zawsze jakość, a nie jego cena. Produkty znanych producentów, ceniących sobie swoją renomę, nie pozwalają na stosowanie toksycznych barwników ani trzeciorzędnych wypełnień.

Mimo wysokiej ceny uważa się, że naturalny jedwab jest najlepszym materiałem na pościel i ubrania. Jest nietoksyczny, piękny, wytrzyma wiele lat, ozdobi wnętrze i zachwyci wysoką jakością.