Krzesła z pałacu mistrza Gambsa w powieści I. Ilfa i E. Pietrowa „12 krzeseł” zostały obite gobelinem meblowym. Z czego jeszcze słynie gobelin? Nazwa przywodzi na myśl obraz lub dywan na ścianie o niewiarygodnie pięknym wzorze. Okazuje się, że tkanina ma również tę samą nazwę. Gdzie jest stosowana?
Co to jest?
Na pytanie, czym jest gobelin, można odpowiedzieć na dwa sposoby. Jest to dekoracyjny dywan lub tkany obraz, który zdobi wnętrze. Ponadto gobelin jest tak szczególną tkaniną, że nie sposób pomylić go z innymi ze względu na szczególny rodzaj splotu nici. I nie jest on wykorzystywany tylko do wykonywania malowideł ściennych. Zakres jego zastosowania jest znacznie szerszy.
Do wiadomości! Egipscy faraonowie nosili ubrania wykonane z tej tkaniny. Starożytni Grecy i Rzymianie ozdabiali swoje domy gobelinami przedstawiającymi wyczyny bogów i bohaterów. Całuny pogrzebowe w Peru były wykonane z gobelinów. Japonia i Chiny nie pozostały na uboczu, gdzie gobeliny tworzono z nici jedwabnych. A do przedmiotów przeznaczonych dla cesarzy używano nici złotych i srebrnych.
Tworzenie gobelinów to pracochłonny i żmudny proces, wymagający od tkacza niesamowitej cierpliwości. Stworzenie dywanu o wymiarach 1,5 x 1,5 m zajęło cały rok. Dlatego produkty były wyjątkowe, wykonywane na zamówienie i niesamowicie drogie.
Gobelin (tkanina) trafił do Europy dzięki wyprawom krzyżowym. Egzotyczne wzory spodobały się Europejczykom, a w XVII wieku Francuzi, Gobelin, ustanowili produkcję materiału dekoracyjnego. Wcześniej dywany - tkane obrazy nazywano gobelinami, ale później nadano im znaną definicję - gobeliny.
Na początku XIX wieku Francuz J. Jacquard wynalazł maszynę do produkcji skomplikowanych wzorzystych tkanin. Od tego czasu koszt materiału gobelinowego spadł, a sam materiał stał się nieco cieńszy. Ale stał się również szerzej stosowany.
W Rosji pierwsza fabryka gobelinów pojawiła się w epoce innowacji cesarza Piotra I. To on sprowadził z Francji najlepszych rzemieślników i założył manufakturę gobelinów, w której przez długi czas pracowali wyłącznie francuscy tkacze.
Nowoczesne techniki produkcji:
- nici osnowy są naciągane na ramę (mogą być dowolnego koloru, gdyż nie będą widoczne w gotowym produkcie), a nici wątku tworzą zarówno tkaninę, jak i wzór;
- tkanie krzyżowe nici na maszynach;
- Produkcja maszynowa zgodna z tradycjami tkactwa ręcznego.
Rezultatem jest złożony wzór reliefowy, zwany żakardem od nazwiska twórcy maszyny. Duża liczba nici tworzy gęstą i trwałą tkaną tkaninę. Jeśli konieczne jest uzyskanie produktu dwustronnego, pobiera się dwie osnowy. Nici wątku są ze sobą połączone, przesuwając się wzdłuż danego wzoru.
Ważny! Zasady języka rosyjskiego stanowią, że poprawna pisownia słowa oznaczającego ręcznie tkany dywan to „gobelin”, podczas gdy „gobilen” lub „gabelen” są formami niedopuszczalnymi. Słowo pochodzi od francuskiego nazwiska Gobelin.
Kompozycja gobelinu
Skład tkaniny dobiera się tak, aby baza była trwała. Odpowiednie są len, bawełna, wełna. A nici wątku powinny być miękkie i elastyczne. Jest to konieczne, aby stworzyć unikalny wzór. Dlatego stosuje się jedwab, wiskozę, akryl, poliester. Jednocześnie nici mogą mieć różną grubość, co nadaje tkaninie większą fakturę. Łącznie do tkania używa się około 10 nici.
Charakterystyka materiału
Złożona struktura i duża liczba nici nadają materiałowi następujące cechy:
- tkanina ma trójwarstwową strukturę, przez co jest znacznie cięższa od innych rodzajów;
- ze względu na skomplikowany splot i dużą ilość nitek charakteryzuje się dużą gęstością (do 350 g/m²);
- odporność na zagniecenia dzięki dużej gęstości;
- trwałość kolorów dzięki wysokiej jakości barwieniu tkanin syntetycznych;
- nie ulega odkształceniom.
Rodzaje tkanin
Tkaniny różnią się kilkoma cechami.
Według struktury:
- pojedyncza warstwa;
- dwuwarstwowy;
- trójwarstwowy.
Według gęstości:
- światło;
- umiarkowany;
- ciężki.
W zależności od rodzaju zastosowanego wzoru wyróżnia się następujące rodzaje gobelinów:
- z dużym wzorem;
- z drobnymi, misternymi zdobieniami;
- ze wzorami imitującymi haft;
- melanż (mieszany kolor);
- zwykły gobelin.
Według liczby użytych baz:
- jednostronny;
- dwustronny.
Zakres stosowania
Szeroka gama rodzajów tkanin gobelinowych pozwala na ich wykorzystanie do różnorodnych celów.
Gobeliny przeznaczone do obicia mebli - oczywiście przede wszystkim krzeseł, ale także sof, foteli, puf.
Poduszki dekoracyjne i poszewki na poduszki.
Narzuty.
Zasłony i firanki.
Niesamowicie piękne panele ścienne.
Akcesoria modowe - torebki, paski, kosmetyczki.
Ubrania - płaszcze i kurtki.
Obicie ścian pozwalające stworzyć tematyczne wnętrze.
Aby stworzyć w pomieszczeniu wyjątkową atmosferę, można zastosować kilka popularnych motywów gobelinów:
- orientalny - ciepłe i stonowane kolory, wizerunki ludzi, zwierząt lub drobne ozdoby;
- country - dla miłośników stylu ludowego, wyrobów glinianych, tkanych dywanów;
- Skandynawski - jasne pastelowe kolory, naturalność i zwięzłość;
- Prowansja - morskie pejzaże, kwiaty, domy nad morzem, mnóstwo słońca.
Uwaga! Możesz wyhaftować obraz gobelinowy własnymi rękami. Technika jest prosta, podobna do metody haftu krzyżykowego. Haft obrazów odbywa się ściegiem, który nazywa się gobelinem. Przednia część ściegu przypomina niepełny krzyż, a tylna część jest ukośna. W sprzedaży są gotowe zestawy, które zawierają wszystko, czego potrzebujesz do haftu.
Jak stwierdzić, czy to gobelin
Tkanina gobelinowa różni się od zwykłej tkaniny (na przykład bawełny) grubością i wagą ze względu na swoją wielowarstwową naturę. Ponadto wizytówką tkaniny jest specjalny splot nici, którego nie można pomylić z inną.
Na czym polega opieka?
Gobelin nie jest najbardziej kapryśną tkaniną, ale mimo to wymaga szczególnej pielęgnacji. W pielęgnacji należy stosować się do zaleceń producenta, zamieszczonych na etykiecie, metce produktu.
Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać, używając produktów wykonanych z tej tkaniny, jest to, aby nie dopuścić do zamoczenia gobelinu i unikać jego ciągłego narażenia na działanie promieni słonecznych.
Do wiadomości! Kurz szybko gromadzi się na szorstkiej powierzchni tkaniny, w żebrach. Jeśli nie jest regularnie usuwany, produkt nabiera szarego odcienia i traci swój elegancki wygląd.
Pielęgnacja tkaniny gobelinowej:
- Kurz można usunąć za pomocą domowego odkurzacza lub miękkiej szczotki do ubrań;
- brud można zetrzeć miękką gąbką zwilżoną wodą z minimalnym dodatkiem detergentu. Następnie osuszyć w miejscu o dobrej wentylacji;
- Nie zaleca się prasowania ubrań, w najbardziej krytycznym przypadku - od wewnątrz na zewnątrz - należy rozgrzać żelazko do temperatury nie wyższej niż 150°C;
- Nie prać w pralce. Prać tylko ręcznie;
- Obrazów tkanych nie należy umieszczać w miejscach narażonych na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.
Plusy i minusy
Zalety tej tkaniny są następujące:
- szeroki zakres zastosowań;
- łatwy w pielęgnacji;
- odporność na zużycie i wytrzymałość;
- różnorodność faktur, kolorów i wzorów, które zadowolą nawet najbardziej wymagające gusta;
- specjalna obróbka wyrobów sprawia, że materiał jest odporny na zanieczyszczenia;
- przyjemny w dotyku.
Do wad zalicza się następujące cechy:
- sztywność i ciężar tkaniny;
- zakaz prania i prasowania;
- wysoki koszt.
Recenzje
Opinie o tkaninie w Internecie są przeważnie pozytywne:
Ludmiła, 29 lat, Samara
„Nigdy nie zastanawiałam się, czym jest gobelin z tkaniny. Myślałam, że to obrazy z pałacu lub średniowiecznego zamku. Nazywa się je również gobelinami. Okazuje się jednak, że taki materiał istnieje. W sklepie meblowym zobaczyłam uroczą pufę i poduszki na sofę wykonane z tkaniny gobelinowej. I po prostu się w nich zakochałam! Naprawdę ozdobiły salon”.
Varvara, 45 lat, Omsk
„Kupiłam tkaninę gobelinową w sklepie na sztuki, zawiera jedwab. Tkanina jest w delikatnym pastelowym kolorze - delikatny róż z szarością. Studio uszyło mi sukienkę. Nosiłam ją już kilka razy na specjalne okazje. Wygląda bardzo oryginalnie. Oddałam ją do pralni chemicznej, bo nie można jej prać! To chyba jej jedyna wada. Wszystko inne jest w porządku.”
Jeśli chcesz zamienić swój dom w pałac, to powinieneś użyć gobelinu we wnętrzu. Będzie drogi, ale będzie wyglądał szykownie i królewsko. Ponadto ten typ ma wiele zalet, chociaż nie należy pomijać wad.
