Instrukcja krok po kroku, jak samemu stworzyć gobelin dla początkujących

Tworzenie artystycznych obrazów na tkaninie za pomocą haftu krzyżykowego z nitkami narodziło się w Europie. Powstałe rysunki na płótnie zadziwiają koncepcją, przejściami kolorów i złożonością wykonania. Skąd wzięła się sztuka gobelinu w Rosji? Jak układane są ściegi? Jaka jest różnica między techniką tworzenia obrazów fakturowych? Jak początkujące rzemieślniczki mogą zacząć tworzyć gobelin własnymi rękami? Wszystko to można znaleźć w artykule przedstawionym tutaj.

Kiedy gobeliny pojawiły się w Rosji

W XVII wieku w Europie Środkowej pojawiły się dywany gobelinowe z tkanym na nich obrazem. Stosując metodę przeplatania nici na krzyż, powstawał wzór. Założycielami byli bracia Gobelinowie, od których pochodzi nazwa „gobelin”. Wykorzystywano głównie pracę ręczną. Maszyny tkackie, które pojawiły się w okresie rozkwitu manufaktur, zmechanizowały ciężką pracę. Gobelin domowy to sztuka wymagająca doświadczenia artysty i malarza, pomnożonego przez cierpliwość. Farby na płótnie zastąpiono tu wielobarwnymi nićmi przeplatanymi na krzyż.

W Rosji piękne gobeliny odkryto dopiero w XVIII wieku za Piotra Wielkiego. Otrzymał gobelin od szlachty francuskiej. Był to praktycznie dywan ze wzorem lub kunsztownym haftem na płótnie. Początkowo takie dzieła były używane do dekoracji apartamentów Peterhofu i innych podobnych budynków. Na gobelinach znajdowały się portrety dworzan i osób królewskich.

Mistrzowie tkactwa z Francji pomogli otworzyć pierwszą manufakturę w Rosji. Gobeliny tam produkowane były uderzające pod względem wzornictwa i złożoności wykonania. W muzeach Petersburga i Moskwy każdy może podziwiać rosyjskie tkane dywany.

Charakterystyczną cechą techniki gobelinowej

Haft gobelinowy jest popularny wśród hafciarek. Używają one określenia „stuffing”, „loop Embroidery” dla techniki haftu. Używają specjalnego rodzaju ściegu – „tapestry”, w którym używa się nici o różnych odcieniach. Haftarki używają lnu lub małego płótna. W zależności od koncepcji artystycznej używają:

• nici wełniane o różnych kolorach i składzie;
• włókna bawełny;
• nici jedwabne.

Jakie są rodzaje gobelinów?

Gobeliny są podzielone według rodzaju wzoru stosowanego za pomocą ściegów. Następujące typy są powszechne:

• w stylu średniowiecznym - bitwy wojskowe, rycerze, herby królewskie;
• tematyka religijna jest bardzo popularna w obrazach w stylu Rafaela;
• obrazy, szkice pejzaży, gobeliny pasterskie.

Historycy uważają, że posiadanie dywanu o skomplikowanym wzorze było dowodem bogactwa i szlachetności rodziny.

Jaką tkaninę wybrać na gobelin

Technologia kratownicowa obejmuje różne rodzaje materiałów:

• wełna/jedwab;
• tkaniny bawełniane;
• akryl/poliester;
• tkanina wiskozowa.

Materiały różnią się strukturą - jednowarstwowe lub dwuwarstwowe. Gęstość gobelinu zależy od ciężaru, występują odmiany lekkie, ciężkie i średnio-ciężkie. Przy tworzeniu drogich obrazów stosuje się naturalne tkaniny bawełniane. Do produkcji „seryjnej” stosuje się materiały syntetyczne, które mają większą odporność na zużycie.

Gobelin dla początkujących do robótek ręcznych w domu wykonuje się na lnie. Jeśli jest wybór, lepiej wybrać luźniejszą tkaninę o luźnym splocie. Wtedy igła z nicią rozsunie włókna bez zbędnego przebijania. Tutaj ważne jest, aby zabezpieczyć kolorową nić podczas kolejnego przebijania. Tkanina wełniana lub bawełniana nie będzie w stanie zatrzymać przesuwania się. Na początku wykonuje się proste rysunki - kociaka, sylwetkę dziecka lub inny przedmiot.

Rodzaje przeplotu nici

Nici wełniane układane są w krótkie ściegi, zachowując równoległość. Na zewnątrz przypominają poziome rzędy o zwiększonej gęstości. Ściegi rozróżnia się według typu:

• półkrzyż – szew w jednej płaszczyźnie, stosowany najczęściej;
• kontynentalny - na grzbiecie nie ma linii prostych, są one pod kątem i dłuższe niż na przedniej stronie;
• proste - stosowane ściśle ku górze (do dołu) lub w poprzek;
• ścieg z przechwytywaniem - ściegi układane są tak, że lekko zachodzą na poprzednie, kolor nici zmienia się bardziej równomiernie;
• pleciony - cały rząd nachodzi na sąsiedni, tworząc splot;
• z pętelką - nitki są wyciągane, na przedniej stronie zazwyczaj imitują włos.

Zmieniając technikę układania ściegów krok po kroku, rzemieślniczka osiąga obszerny lub gładki wzór, prążkowany lub tkany, o różnej gęstości i fakturze. Dla początkujących lepiej jest zacząć rysowanie gobelinu od prostych ściegów.

Co jest potrzebne do pracy

Aby ukończyć tę lekcję będziesz potrzebować:

• specjalna igła;
• rama okrągła lub kwadratowa z nogami o różnej wysokości;
• zestaw nici gobelinowych, włóczka w różnych kolorach.

Zwykła igła na plastikowym uchwycie może szybko się złamać. Lepiej kupić specjalny zestaw o różnych długościach i średnicach z drewnianą podstawą. Rozmiary narzędzi wahają się od 3,5 cm (główna) do 6-7 cm. Średnica igły roboczej wynosi nie więcej niż 2-2,5 mm (pomocnicze do pracy na bawełnianej podstawie mogą być cieńsze (do 2 mm). Do tkanin wełnianych i syntetycznych stosuje się igły o grubości 2-2,5 mm.

Lepiej jest użyć drewnianej ramy ramy większej niż rozmiar zamierzonego rysunku. Jeśli praca na planie ma wymiary 40 x 40, to wystarczy rama 50 x 50. Pozostaw co najmniej 5 cm po bokach. Jeśli nie ma osobnej ramy, to można przymocować podstawę do ramy, na której będzie wisiał gotowy produkt. Ale w tym przypadku ściany zostaną uszkodzone przez przypadkowe przebicie igłą.

Jeśli wykonuje się gobelin włókninowy, stosuje się nici o stabilnym kolorze. Wyróżnia się je ze względu na rodzaj włókna:

• bawełna;
• wełniany;
• bielizna;
• mieszane/sztuczne.

Zaczynamy nakładać haft

Jak wykonać gobelin? Aby przenieść ideę malarstwa na płótno, należy ustalić technikę aplikacji. Obraz rysuje się na podłożu markerem, kredą. Technika przenoszenia krok po kroku:

• Napraw rysunek, rozciągnij podstawę na szkle. Dokładnie obrysuj wszystkie linie. Jeśli próbka jest wyraźnie widoczna, uzyskasz wyraźne kontury.
• Ta metoda nie zadziała na podstawie z płótna workowego. Potrzebujesz kalki, nałóż ją stroną z tuszem do dołu, umieść próbkę na wierzchu. Prześledź wszystkie linie konturowe, przenieś przyszłą fabułę na podstawę.
• Alternatywnie stosuje się inną technologię - odwróć szkic i odrysuj wszystkie linie ołówkiem oznaczonym „m”. Połóż arkusz rysunkiem do góry na tkaninie. Powtórz wszystkie linie z naciskiem, a poprzednia aplikacja zostanie odciśnięta na tkaninie. Metoda jest wygodna w przypadku juty.
• Opcjonalnie wytnij kontury obrazu gobelinowego na tekturze. Następnie przyklej je i odrysuj kontury.
• Po zakończeniu przenoszenia głównych linii zaleca się pomalowanie odpowiednimi kolorami. Odpowiednie są farby akrylowe na bazie wody, które nie zatykają płótna ani worka.

Tkactwo gobelinowe najlepiej wykonywać w linii lub konturze, od podstawy pionowo w dół, a następnie w górę od lewej strony do prawej. Zachowanie równoległości jest koniecznością między ściegami a linią włókien. Aplikacja konturu zaczyna się od ściegów dookoła, stopniowo przesuwając się spiralnie do środka.

Produkcja ram

Aby samodzielnie wykonać ramę gobelinu, potrzebne będą następujące materiały:

• patyki drewniane lub bambusowe;
• gwoździe młotkiem;
• szybko działający klej.

Najpierw zmierz wymiary kratownicy, a następnie przenieś je na drewniane półfabrykaty. Należy je przyciąć tak, aby łączyły się w rogach, tworząc trójkąt. Połączenie wykonuje się albo za pomocą gwoździ, albo przez sklejenie boków stykowych. Zazwyczaj do 2 cm tkaniny „przechodzi” wzdłuż ramy.

Gotowy blank jest opcjonalnie lakierowany lub malowany w stylu głównego obrazu. Doskonałą opcją dekoracyjną są koraliki, małe cyrkonie, koraliki. Łatwo je przykleić na całym obwodzie ramki. Po całkowitym wyschnięciu nakładana jest ostateczna powłoka lakiernicza. Gotową ramkę mocuje się małymi gwoździami lub superglue.

Jak samemu zrobić gobelin

Wystarczy mieć żyłkę artystyczną, tkaninę bazową, odpowiednie nici, igły. Jeśli zastosujesz się do techniki i trafisz ściegiem w linie konturowe, łatwo będzie wykonać prosty rysunek. Potem możesz skomplikować kompozycję, poprawić poziom umiejętności, łącząc różne rodzaje ściegów.

Tworzenie gobelinu – w każdym razie, nawet jeśli powstaje z gotowego rysunku, jest niemal zawsze sztuką, a nie rzemiosłem. Wszak wybór nici, sposób wykonania i inne momenty zawsze decydują o końcowym efekcie, który w każdym przypadku będzie zupełnie niepowtarzalny i będzie decydował o ręce mistrza, który go stworzył.

https://www.youtube.com/watch?v=Bzx3tVck72Y