Cechy tkaniny koronkowej na sukienki: charakterystyka i właściwości tkanin

Przedstawicielki płci pięknej cenią nie tylko praktyczność ubioru, ale także urodę. Zastosowanie tkaniny koronkowej jest jednym ze sposobów tworzenia eleganckich i atrakcyjnych rzeczy, od wspaniałych sukienek po szykowną bieliznę. Jednocześnie tkanina koronkowa zachwyca nie tylko swoim pięknem, ale także różnymi technikami wytwarzania, które mogą być wykonywane ręcznie lub maszynowo.

Właściwości koronki i sposób jej wytwarzania

Tkactwo koronkowe to dość stary rodzaj sztuki dekoracyjnej i użytkowej, który narodził się we Włoszech. Ażurowa tkanina szybko zyskała popularność wśród dam dworu, a po pewnym czasie sztuka ta rozprzestrzeniła się w całej Europie. Dziś ta umiejętność nie została zapomniana, chociaż nie jest to tak masowe hobby. Współczesne dziewczyny wolą kupować już uszyte stroje z ażurowymi elementami lub w całości wykonane z tkaniny koronkowej.

Jeśli przeanalizujemy to dokładniej, koronka jest materiałem tekstylnym bez tkanej bazy, gdzie wzór powstaje poprzez przeplatanie się nici. Ta metoda produkcji sprawia, że ​​materiał ten jest bardziej przewiewny, elastyczny, o strukturze siateczki.

Główne właściwości tkaniny koronkowej obejmują:

• cienkość, która sprawia, że ​​tkanina koronkowa jest doskonałym materiałem do produkcji delikatnych sukienek, a ze względu na swoją cienkość dobrze komponuje się z innymi tkaninami;
• złożoność konstrukcji, która wyróżnia ten materiał na tle innych i pozwala na wykorzystanie go w celach dekoracyjnych;
• przejrzystość, gdyż tkanina ma bazę siateczkową;
• lekkość, która pozwala na łączenie koronek z gęstszymi, cięższymi tkaninami.

Warto również zauważyć, że tkanina koronkowa nie kruszy się wzdłuż cięcia, dzięki czemu nie trzeba obrabiać krawędzi ściegiem overlockowym. Jednocześnie wzory można tworzyć bez określania linii włókien.

W zależności od sposobu produkcji tkaniny wzorzyste dzielimy na 2 rodzaje:

• samodzielnie wykonany;
• produkcja maszynowa.

Koronki ręczne można wykonać poprzez tkanie na specjalnych patyczkach (szpulkach), haftować cienką igłą lub wykonać techniką Hardanger. Koronki maszynowe obejmują ażurowe i gipiurowe.

Unikalne techniki tkania koronek

Tkaninę koronkową można wykonać na wiele sposobów. Oto niektóre z unikalnych technik tkackich:

• Tambour to metoda ręcznego robienia na drutach za pomocą szydełka. Ta metoda pozwala na tworzenie najmniejszych elementów za pomocą jednej nici.
• Makrama, zwana także techniką węzełkową.
• Technika hardanger polega na wyszyciu wzoru ściegiem satynowym, a następnie wycięciu materiału wewnątrz wzoru.
• Richelieu, gdzie podstawą jest cienka tkanina (organza, siateczka, batyst). Wzór jest haftowany ściegami o różnej długości.
• Koronka igłowa, w której wzór z rysunku na papierze przenoszony jest na tkaninę za pomocą cienkiej igły.
• Tkactwo filetowe, w którym tkanie odbywa się na bazie siatki, wypełniając kwadratowe lub romboidalne komórki.

Oprócz unikalnych technik tkania i wykonania, koronki można podzielić również na:

• Francuski;
• Włoski.

Koronka francuska

Mimo że większość nazw koronkowych tkanin ma francuskie pochodzenie, Francja nie jest miejscem narodzin wzorzystego materiału. Jednak dzięki próbom powtórzenia techniki włoskiej koronki, francuskie rzemieślniczki stworzyły bardziej zróżnicowane metody tkania. A dziś wielu projektantów mody wybiera francuską koronkę do tworzenia swoich strojów.

Pierwszą francuską koronką była koronka Alencon. Jej podstawą był tiul o sześciokątnych komórkach, wzór wzdłuż konturu był haftowany białym włosiem końskim i miał wygląd ornamentów roślinnych, bukietów.

Innym popularnym dziś rodzajem francuskiej koronki może być Chantilly, tkana z czarnej nici jedwabnej. Jej cechą charakterystyczną jest nie tylko użycie czarnej nici, ale także specjalna siatkowa baza, która ma komórki w kształcie plastra miodu, a także sposób tworzenia wzoru, w którym częstotliwość tkania nici jest zmieniana w zależności od potrzeb, aby stworzyć bardziej obszerny ornament. Krawędzie wzoru są wykończone gęstą nicią, co sprawia, że ​​obraz jest bardziej wyrazisty.

Koronka haftowana włoska

Włochy, będące kolebką koronek, jako pierwsze przedstawiły światu oryginalną tkaninę z haftowanym wzorem szwu wzdłuż rozcięcia i ornamentem reticella (tkanym i szytym igłą). Pierwsza włoska koronka była wąskim paskiem tkaniny z prostym geometrycznym ornamentem. Początkowo fragment był wycinany z tkaniny i wypełniany koronką, zwykle za pomocą ściegu pętelkowego.

Z czasem koronki reticella zaczęto wytwarzać nie na tkanym podłożu, ale także na nitkach. Typowe dla tej techniki wzory to koła, trójkąty, kwadraty. Później reticella przekształciła się we wzór, który stał się znany jako Punto in Aria („ściegi w powietrzu”).

Wenecja była szczególnie znana z produkcji koronek. Gipiura wenecka była okresowo modyfikowana od momentu swojego powstania. Początkowo była złożonym wzorem w postaci pędów roślinnych, z których wyrastały pąki różnych kwiatów, połączone ze sobą cienkimi więzadłami z kolcami.

Z czasem ornament weneckiej gipiury stał się mniejszy, relief konturu stał się mniej widoczny i prawie nie wypukły. Dziś możemy wyróżnić relief i klasyczną gipiurę, a taką koronkową tkaninę wykorzystuje się zazwyczaj do szycia eleganckich sukienek.

Gipiura - zalety i wady

Gipiura, podobnie jak wszystkie rodzaje tkanin ażurowych, posiada wiele zalet:

• piękny wzór, który ozdobi każdą stylizację;
• tkanina koronkowa gipiurowa na sukienki prezentowana jest w ogromnej różnorodności wzorów i odcieni;
• materiał ten jest lekki i oddychający;
• Jego uniwersalność pozwala na wykorzystanie go zarówno do drogich sukien ślubnych, jak i tańszych strojów.

Oczywiście materiał ten nie jest pozbawiony wad:

• przezroczystość tkaniny, która wymaga dodatkowej podszewki;
• przy szyciu i krojeniu należy dobrać wzór tak, aby produkt wyglądał estetycznie;
• W przypadku cienkiej gipiury łatwo o zaciągnięcia i zerwanie nitek.

Zalety i wady koronek ręcznie robionych

Ręcznie wykonana tkanina koronkowa, bez względu na technikę jej wykonania, ma szereg zalet i wad, które należy wziąć pod uwagę.

Zalety koronek ręcznie robionych to m.in.:

• stosowanie wyłącznie materiałów przyjaznych środowisku i naturalnych;
• higieniczne i wysoce oddychające;
• bezpieczeństwo, gdyż naturalne tkaniny nie powodują reakcji alergicznych ani podrażnień;
• Tego typu koronki nie gromadzą ładunków elektrostatycznych.

Do czego służy tkanina koronkowa?

Tkanina koronkowa ma wiele zastosowań. Zasadniczo ażurowa tkanina jest używana do szycia odzieży damskiej i dziecięcej, sukni ślubnych i wieczorowych, bluzek casualowych i eleganckich, tunik, topów, bielizny, pończoch, szale, szalików i rękawiczek.

Ażurową tkaninę wykorzystuje się również do wyrobu elementów dekoracyjnych odzieży, takich jak kołnierze, mankiety i galony.

Nie mniej powszechne jest wykorzystanie wzorzystych materiałów do wnętrz domowych. Można znaleźć różnorodne ażurowe obrusy, zasłony, serwetki, ręczniki i pościel.

Jak prawidłowo dbać o wyroby koronkowe

Jak wszystkie delikatne tkaniny, koronka wymaga przestrzegania pewnych zasad pielęgnacji, które pomogą zachować oryginalny wygląd produktu i strukturę ażurowego materiału.

Instrukcje pielęgnacji:

• Prać tylko ręcznie. W pralce można prać tylko grube koronki, jeśli to konieczne.
• Użyj ciepłej wody o temperaturze 40 stopni.
• Do prania należy używać detergentu przeznaczonego specjalnie do tkanin delikatnych.
• W przypadku silnych zabrudzeń lepiej zastosować proszek do prania.
• Po umyciu zaleca się nie wykręcać produktu, lecz pozostawić go wiszącego, aby odsączyć wodę.
• Po wysuszeniu prasować wyłącznie przez gazę.

Chociaż współczesne tkaniny koronkowe są w większości wytwarzane maszynowo i z dodatkiem włókien syntetycznych, w niczym nie ustępują pod względem piękna tym robionym ręcznie. Materiał wygląda również luksusowo i atrakcyjnie, a także jest dostępny dla każdej dziewczyny.