Jakość tkaniny zależy bezpośrednio od jej gęstości. W tym artykule omówiono, jak prawidłowo zmierzyć gęstość materiału i który z nich najlepiej wybrać do pościeli.
Gęstość powierzchniowa
Definicja ta określa liczbę nici osnowy i wątku, jakie znajdują się na 10 cm materiału.
Na przykład w macie nić jest mocna, ciężka, znajdują się one w dużej odległości od siebie. Taki materiał będzie miał średnią gęstość.
Gęstość liniowa
Liniowy to połączenie gęstości rzeczywistej i maksymalnej. Jest on podawany w procentach. Gdy te wartości są takie same, liniowy będzie wynosił 100%. Przędza w takich materiałach nie przesuwa się i nie marszczy, będzie się stykać.
Jeżeli liniowość jest większa niż 100%, gwinty zaczną się przesuwać.
Ważny! W przeciwnym przypadku gęstość jest poniżej 100%, wówczas przędza znajduje się w pewnej odległości od siebie. Wskaźnik ten można zobaczyć gołym okiem na materiałach Dior.
Jaka gęstość tkaniny jest odpowiednia na pościel?
Aby zrozumieć, jaka jest najlepsza gęstość tkaniny na pościel, musisz wiedzieć, jakie cechy powinna mieć. Dobre zestawy pościeli powinny być wygodne, „lekkie”, hipoalergiczne, odporne na zużycie i niegniotące się. Wszystkie te wskaźniki zależą od gęstości tkaniny. Wskaźnik ten jest określany przez metodę tkania nici, ich liczbę.
Trwałość materiału jest określana przez rodzaj wytrzymałości. Standard splotu nici będzie wynosić: 110-150 dla chintz, dla satyny - 110-250.
Jeśli na etykiecie podana jest wartość mniejsza niż 120, to nie warto kupować takiej pościeli, ponieważ szybko ulegnie zniszczeniu.
Różnorodność materiałów uzależniona jest od rodzaju użytego surowca, a także od metod tkania nici.
Materiały na pościel uzyskuje się stosując następującą metodę tkania przędzy:
- gładki - tkanie nicią podłużną/poprzeczną;
- satyna - dowolna nitka poprzeczna z wylotem na zewnętrznej stronie wyrobu, przykrywająca 4 nitki podłużne.
Tkaniny te mają splot satynowy:
- Satyna bawełniana;
- Zaciemnienie;
- Polisatyna;
- Mako-satyna;
- Satyna krepowa.
Wybierając bieliznę, należy zwrócić uwagę na metodę tkania.
Wskaźniki gęstości dla różnych tkanin
Aby określić wskaźnik gęstości, można skorzystać z następującego obliczenia:
МSp = 0,01* (ToPo+TuPu).
Gdzie: To jest gęstością liniową nici osnowy mierzoną w teksach;
Tu jest gęstością liniową nici wątku, tex;
Po — wskaźnik bazowy, liczba nici na 100 mm tkaniny;
Pu jest wskaźnikiem wątku, czyli liczbą nici na 100 mm tkaniny.
Gęstość satyny
Klasyczny satynowy materiał ma wskaźnik 90-120 splotów na 1 cm2. Jest barwiony metodą druku pigmentowego i poddawany działaniu alkaliów. Ta metoda obróbki materiału nadaje mu połysk i zapobiega tworzeniu się granulek.
Drukowana satyna jest mocniejsza - do 160 splotów na 1 cm2. Aby uzyskać wzór na tkaninie, stosuje się metodę druku reaktywnego.
Tkanina drukowana. Ta metoda nakładania wzoru na materiał pomaga tworzyć zestawy pościelowe o jednolitym stylu, ale zróżnicowanym rozmiarze poszewek na kołdry i poduszki. Ma taką samą gęstość jak satyna drukowana.
Satyna-Żakard
Nazywany jest również satyną pasiastą. Materiał ten ma wskaźnik 180-230 na 1 cm2. Jest dwustronny, wzór powstaje z kolorowych nici w procesie tworzenia tkaniny. Wygląda jak cienka tkanina gobelinowa. Jednocześnie główne tło ma matową powierzchnię, a części wzoru są błyszczące, umieszczone jakby pod głównym tłem.
Tkanina z włókna bambusowego
Len bambusowy jest dość błyszczący i jedwabisty. Tkanina bambusowa pochłania zapachy, szybko schnie i jest hipoalergiczna. Pielęgnacja takiego lnu powinna być dokładna: prać w detergentach przeznaczonych do materiałów kolorowych, nie stosować wybielaczy, nie suszyć ani nie wykręcać w pralce. Gęstość określa się na 120 g/m². Z niego wykonuje się również rolety materiałowe.
Perkal
Według GOST, kaliko składa się w 100% z chińskiej bawełny. Komplety pościeli wykonane są z tkaniny uzyskanej z grubych nici o splocie płóciennym krzyżowym. Jakość tkanin określa grubość nici: im cieńsza nić, tym większa gęstość produktu. Kaliko o niskiej gęstości (70 g/m²) nazywane jest rzadkim. Średnie wskaźniki będą wynosić 80-110 g/m². Dobre komplety pościeli wykonane z kaliko mają wysoką gęstość 120-130 g/m², są tanie i bardzo wygodne, miękkie i elastyczne. Takie komplety są często używane w szpitalach.
Popelina
Do produkcji popeliny stosuje się splot płócienny nici, taki jak w perkalu, jednak przędza różni się grubością.
Jako bazę wykorzysta się bardzo cienką nić, a na wątek bierze się grubą. Na powierzchni materiału wyraźnie widać drobne blizny. Średnia gęstość tkaniny wynosi 120-130 g/m². Popelina ma więcej blizn niż kaliko. Popelina jest dość miękka. Kupując, lepiej wybrać krajowych producentów. Prześcieradła popelinowe są łatwe do prania i prasowania.
Tencel
Celuloza drzewna, ekstrahowana z eukaliptusa, jest używana jako materiał do tworzenia jedwabnej tkaniny tencel. Przyjemna, przyjazna dla środowiska, hipoalergiczna tkanina ma właściwości bakteriostatyczne. Taką bieliznę kupują osoby o delikatnej skórze.
Materiał szybko wchłania wodę, dostosowuje się do temperatury w domu i pozwala na cyrkulację powietrza. Pielęgnacja jest dość trudna: można je prać tylko w płynnych proszkach, a przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego.
Len
Ekologiczny, niepomalowany materiał lniany cieszy się dużym zainteresowaniem wśród wielu osób. Podczas uprawy len nie jest opryskiwany pestycydami. Piękno tkaniny tkwi w naturalnym odcieniu kości słoniowej. Taki niepomalowany materiał dobrze reaguje na skórę, zapobiegając rozmnażaniu się drobnoustrojów lub alergii.
Komplety pościeli pierze się szybko, chłodzi w upale i szybko schnie. Parametr gęstości wynosi około 130-145 g/m². Ale takie produkty mają wysoką cenę.
Siła Rannych
Wskaźnik tego materiału będzie od 120 g/m². Do produkcji tkanin premium stosuje się nici najwyższej jakości. W procesie tkania ściśle do siebie przylegają, powierzchnia materiału jest gładka, delikatna i miękka. Ze względu na zwiększoną gęstość liniową materiał ten jest obdarzony odpornością na zużycie i szczególną wytrzymałością. Ponadto tkanina ta jest traktowana alkaliami i otrzymuje następujące właściwości: zwiększoną wytrzymałość, gładkość, higroskopijność, pigmenty są łatwo wchłaniane. Pościel wykonana z ranforsu wygląda jasno, ma połysk, jest miękka.
Biomatin
Wykonana jest na bazie bawełny, której nici są impregnowane hipoalergicznymi roztworami przy użyciu specjalnej techniki. Gęstość tkaniny nie przekracza 130 g/m², co jest bardzo zbliżone do wysokiej jakości kaliko. Z takiego materiału można tworzyć rzeczy i pościel dla dzieci o wrażliwej skórze.
Bambus
Zestawy z takiej tkaniny dopiero zaczynają zdobywać popularność w Rosji. Wykonane są z masy bambusowej. Ma różną gęstość, od 90 g/m², jest bardzo miękka i przyjemna w dotyku. Ma średnią cenę.
Jedwab
Materiał ten pochodzi z Chin, ale najpopularniejsze tkaniny są ręcznie robione w Japonii. Produkuje się tam ponad 500 rodzajów tkanin jedwabnych. Gęstość jedwabiu jest podawana w Momi (mm). Im wyższy ten wskaźnik, tym lepsza tkanina. Wartość gęstości może mieścić się w granicach 6-30 mm, do produkcji pościeli używa się materiału o wskaźniku 16-20 mm.
Mako
Jest to tkanina na bazie egipskiej bawełny o gęstości 220 g/m². Wygląda bardzo podobnie do jedwabiu. Do nanoszenia wzoru zastosowano druk reaktywny, który staje się częścią nici, nie blaknie pod wpływem światła słonecznego i dobrze znosi pranie. Jest to miękka w dotyku tkanina, która dobrze się rozciąga.
Perkal
Podobna wyglądem do popeliny, zewnętrzna część perkalu jest jaśniejsza i bardziej błyszcząca niż wewnętrzna. Gładka, odporna na zużycie tkanina wykonana jest z bawełny długowłóknistej o splocie płóciennym. Przędza ma jedną długość, co zapewnia produktowi odporność na zużycie (ponad 700 prań), a także gładkość i połysk. Obróbka nici specjalnym roztworem chroni przed powstawaniem grudek, rozstępów i zaciągnięć.
Ważny! Pościel wykonana z takiego perkalu nie generuje ładunków elektrostatycznych, dlatego jest przeznaczona dla dzieci oraz osób z chorobami skóry lub alergiami.
Podsumowując, musimy to podsumować. Aby dowiedzieć się indeksu tkaniny, należy spojrzeć na etykietę lub obliczyć pomiary gęstości za pomocą wzoru obliczeniowego.
