Czym są tkaniny szorstkie, ich właściwości i zastosowania

Istnieje ogromna liczba tkanin, niektóre są potrzebne do bielizny i odzieży, inne do mebli i dekoracji wnętrz. W tym artykule omówiono, czym jest gruba tkanina i gdzie jest używana.

Rodzaje gęstych tkanin bawełnianych

Zasadniczo najpopularniejsze tkaniny wykonane są z bawełny:

• Batyst to bardzo cienki materiał o niskiej gęstości, wykonany z czesanych nici, które są tkane razem. Materiał jest dość drogi, robi się z niego koronkową bieliznę i poszewki na poduszki;
• Markizeta - nieco podobna do batystu, tylko nici są bardziej splecione. Gęstość jest 5 razy większa niż w batyście. Markizeta jest używana do wyrobu pasteli i zasłon;
• Volta to gładszy, jedwabisty materiał o wysokiej gęstości. Jest również wykonany z czesanych nici splecionych ze sobą. Tkanina ta jest używana do produkcji lekkich sarafanów i bielizny;
• Perkal to delikatna, cienka tkanina o zwiększonej gęstości. Jest miękka i gładka w dotyku. Jest dość odporna na zużycie i nie kurczy się podczas prania;

• Popelina - materiał ten wytwarzany jest metodą płócienną. Czasami stosuje się nieskręcone nici. Zasadniczo z tej tkaniny wykonuje się tylko bieliznę;
• Tafta to miękki materiał jedwabny wykonany z ciasno skręconej czesanej nici przy użyciu splotu płóciennego. Z takich materiałów wykonuje się świąteczne przedmioty;
• Krashe to miękki materiał o lekko „wyboistej” powierzchni. Wykonany jest z czesanych nici, przy użyciu rzadkiego rodzaju splotu, specjalnej obróbki roztworami. Może zawierać złote nici. Suknie wieczorowe są wykonane z tej tkaniny;
• Kiseya - odnosi się do rodzaju materiałów gazowych. Jest to dość lekka, przezroczysta tkanina typu lnianego. W procesie produkcyjnym proste włókna wątku są skręcane parami. Jest używana do ozdabiania zasłon lub strojów;

• Tiul to gładki materiał o drobnej siatce. Jest wytwarzany na specjalnych maszynach. Używa się go do wyrobu tutu, zasłon i firanek;
• Gipiura to koronkowy materiał wykonany z cienkiej przędzy. Jest wytwarzana na różne sposoby: poprzez odcięcie nadmiaru nitek, rozpuszczenie nici ramowych wzoru po jego ukończeniu. W fabrykach jest produkowana na maszynach przędzalniczych;
• Satyna czesana - wykonana z czesanych nici, poprzez splot atłasowy. Służy do tworzenia pościeli, koszulek lub ręczników;
• Denim to gruba bawełniana tkanina używana głównie do produkcji dżinsów i kurtek.

Większość produktów wykonana jest z bawełny średniowłóknistej.

Grubą bawełnianą tkaninę uzyskuje się poprzez przeplatanie nici.

• Chintz jest najpopularniejszym materiałem, wykonanym z nici o średnim splocie. Materiał ten jest używany do szycia lekkich przedmiotów, letnich ubrań, bielizny i zasłon;
• Materiały kaliko - podobnie jak chintz, mają splot płócienny. Ze względu na rodzaj wykończenia dzieli się je na miękki muślin i twardy madapolam. Z takich materiałów wykonuje się artykuły gospodarstwa domowego;
• Calico to gęsta tkanina bawełniana w 100%. W zagranicznych wersjach tkanin mogą być dodawane nici syntetyczne. Są one wykonane według innych standardów. Nici w tkaninie są tkane bardzo ciasno. Istnieje kilka rodzajów kaliko, które różnią się gęstością. Sam kaliko jest twardy i szorstki. Cena jest dość niska w porównaniu do innych materiałów;

• Karbowana satyna to gęsty materiał wykonany z mocniejszych nici niż czesana satyna. Produkowane są tkaniny merceryzowane i niemerceryzowane.
• Kreton to gęsta tkanina wykonana z barwionych nici, tkana w lniany wzór. Rezultatem są wzory pasków i rombów. Jest używana głównie do tapicerki meblowej;
• Tricot to gruby materiał wykonany z cienkiego skośnego splotu lub delikatnie wzorzystych włókien. Czasami zawiera cienką skręconą nić. Spodnie i trykot są wykonane z tego materiału.

Rodzaje gęstych tkanin lnianych

Gruba tkanina lniana różni się sposobem wykończenia: surowa, gotowana, półbiała, wybielana, gładka i w formie pstrokatej melanżu.

Rodzaj splotu jest najważniejszą cechą materiału, decydującą o wyglądzie i różnych charakterystykach produktu.

Historia

Pierwsze przykłady takich tkanin znaleziono w VII wieku w Szwajcarii. Tkaniny te są obecnie przechowywane w różnych muzeach. W przeszłości produkty lniane były bardziej popularne niż odzież wykonana z futra lub skór zwierzęcych. Grube tkaniny obejmują płótno i jutę, które były mniej powszechne w tamtym czasie.

Len jest używany do produkcji oleju, nici, ubrań i różnej bielizny koronkowej. Produkty z niego wykonane są antyalergiczne, odporne na zużycie i nie linieją przez lata.

Produkcja materiałów lnianych rozpoczęła się w Indiach ponad 8000 lat temu. Od tego czasu len zaczął być używany do wyrobu rzeczy.

Po Indiach, grube tkaniny perskie produkowano w Egipcie i Persji. Egipt był szczególnie znany z produkcji wyrobów lnianych, gdzie wytwarzano cienkie, niemal przezroczyste produkty, które całkowicie prześwitywały przez ciało.

Przez długi czas wyroby lniane były szlachetne i miały wysoką cenę. Kupowali je tylko ludzie z rodzin królewskich. Na Rusi len zaczął zyskiwać popularność dopiero po IX wieku. Już w XVIII wieku był tak popularny jak produkcja chleba

Kiedy zanikło ręczne tkanie, ceny tkanin drastycznie spadły. Dziś najlepszej jakości len można kupić w Hiszpanii, Włoszech i Szwecji. Amerykańskie fabryki również odniosły sukces w produkcji.

W naszym kraju len jest produkowany na wysokim poziomie, ale jest uważany za jeden z niedrogich materiałów. W Europie len jest bardziej drogim materiałem, a technologia produkcji zmieniła się znacząco na przestrzeni wieków.

Produkcja

Uprawa lnu to dość skomplikowana sprawa, ale proces wytwarzania tkanin jest łatwiejszy i przyjemniejszy:

1. Najpierw należy zebrać rośliny i przetworzyć je na słomę;
2. Następnie rozkłada się ją na polu na kilka tygodni, tak aby nasiąkła rosą i można było łatwo oddzielić od niej włókna;
3. Po rozpuszczeniu słomy w rosie należy ją wysuszyć i potrząsnąć, aby uzyskać słomę;
4. Rozczesuje się go i formuje wstęgę, z której uzyskuje się przeplataną nić;
5. Z takiej nici, metodą tkania płóciennego, wytwarza się tkaninę;
6. Gotowy produkt można wybielić lub pomalować.

Aby jednak uzyskać włókno wysokiej jakości, należy przestrzegać wszystkich zasad uprawy tej rośliny, w przeciwnym razie produkt będzie kruchy i szybko ulegnie pogorszeniu.

Właściwości

Właściwości takiej tkaniny obejmują wysoką wytrzymałość i odporność na ścieranie. W stanie mokrym wytrzymałość jest dodatkowo zwiększona o 15% w zależności od rodzaju surowca. Elastyczność i rozciągliwość materiałów lnianych są bardzo niskie.

Do cech fizycznych zalicza się zwiększoną higroskopijność (do 15%), zdolność pęcznienia (włókna mogą zwiększyć się o 35%), odporność na ciepło (wytrzymuje temperatury powyżej 100 stopni) i odporność na promieniowanie ultrafioletowe.

Odporność chemiczna jest najwyższa. Włókna lniane wytrzymują działanie substancji. Po różnych zabiegach tkanina zmiękcza się. Ale alkalia ją rozpuszczają, a materiał traci wytrzymałość.

Pielęgnacja

Bardzo łatwo pielęgnować takie tkaniny. Z uwagi na to, że tkanina jest naturalna, może się kurczyć, dlatego przed obróbką materiał należy dekatować. Materiały o neutralnych kolorach (biały, czarny) można prać w gorącej wodzie. Kolorowe rzeczy najlepiej prać w temperaturze nie przekraczającej 50 stopni. Wirowanie na wysokich obrotach jest zabronione, ponieważ trudno będzie wygładzić zagniecenia.

Gęstość tkanin wełnianych i jedwabnych

Jeden metr tkaniny jedwabnej waży 70 gramów, cieńsze 40 gramów. Produkty z naturalnego jedwabiu są głównie wykonane z niskiej gęstości, splotem płóciennym, gładkim o różnych kolorach, a także z nadrukiem, czasami pstrokatym. Gęstość takich tkanin będzie wynosić 81,81 g/m2.

Wełna wykorzystywana jest na swetry i różnego rodzaju garnitury, jej gęstość wynosi 150-300 g/m2.

Gęste tkaniny meblowe

Materiał obiciowy będzie uważany za naturalny, jeżeli zawiera co najmniej 25% włókien naturalnych.

Wełna do tapicerki jest wytwarzana z naturalnego futra zwierzęcego, takiego jak owcza lub kozia. Jest to czysty, wystarczająco ciepły materiał, odporny na brud i zapach. Jeśli wełna jest gęsta, nie przepuszcza przeciągów.

Bawełna to włókno roślinne, które jest wrażliwe na słońce. Szybko wchłania wodę, „zapamiętuje” swój kształt po podgrzaniu i szybko się gniecie, dlatego nie nadaje się na tapicerkę.

Szorstkie tkaniny świetnie nadają się na meble lub odzież wierzchnią. Len jest najczęściej używany w produkcji, jest niedrogi i łatwy w pielęgnacji.